Zwarte zomer - M.W. Craven

Rechercheur Washington Poe heeft zes jaar geleden Jared Keaton opgesloten vanwege de moord op zijn dochter Elizabeth. Nu komt zij echter levend en wel een bibliotheek binnenwandelen. En dus heeft Poe een probleem. Het probleem wordt alleen maar groter als Elizabeth weer verdwijnt en alles deze keer in de richting van Poe wijst. De briljante maar sociaal onhandige Tilly Bradshaw moet hem helpen zijn onschuld te bewijzen. Zwarte zomer is het eerste boek van M.W. Craven dat in Nederland verschijnt.

Zwarte zomer in het kort

Er is een storm op komst. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Zes jaar geleden heeft rechercheur Washington Poe gezorgd voor de arrestatie van Jared Keaton voor de moord op zijn dochter Elizabeth. Er is echter nooit een lijk gevonden. Nu komt Elizabeth opeens een bibliotheek binnenwandelen. Ze beweert dat ze is ontvoerd en jarenlang in een kelder heeft gezeten.

Dit is slecht nieuws voor Poe, want het betekent dat hij de vader ten onrechte heeft vastgezet. De man zal nu vrijkomen. Poe gelooft echter nog steeds dat Keaton er iets mee te maken heeft. Misschien heeft hij de moord in scène gezet en geprobeerd de schuld op een ander af te schuiven?

Poe onderzoekt samen met zijn partner Tilly Bradshaw, die briljant is maar niet al te sociaal vaardig, wat er mis heeft kunnen gaan. De eerste vraag is of het opgedoken meisje echt Elizabeth Keaton is en niet een of andere bedriegster. De bewijzen zijn echter waterdicht. Het meisje is echter meteen nadat ze verschenen en onderzocht is, weer verdwenen. Een stevig verhoor zit er dus niet in.

Tot overmaat van ramp worden er bewijzen gevonden die erop duiden dat Poe het meisje vermoord zou hebben. Dit maakt het er voor hem alleen maar moeilijker op de waarheid boven tafel te krijgen. Dit maakt hem echter alleen maar meer vastberaden. Hij duikt onder en met hulp van Tilly en zijn chef achterhaalt hij op het hoogtepunt van de storm de werkelijke gebeurtenissen.

Mijn mening

Een aardige invalshoek, een moordslachtoffer dat jaren later weer opduikt. Poe is een sympathieke vent, ik gunde het hem niet dat hij zo in de problemen komt. Gelukkig heeft hij zijn partner, die voor de verandering niet bepaald een doorsnee-type is. Dat maakt het allemaal extra leuk om te lezen.

De storm die in het verhaal dreigt los te barsten en dat later ook daadwerkelijk doet, is een mooie metafoor voor wat Poe te wachten staat. De dreiging wordt langzaam opgebouwd en ook het weer wordt langzaam steeds slechter. De hoogtepunten van beide vallen, ongetwijfeld niet toevallig, mooi samen.

In het boek wordt steeds gerefereerd aan de zaak die Poe net heeft afgerond. Nu lees ik er binnenkort een nieuw boek van M.W. Craven verschijnt, dat een prequel is op Zwarte zomer en dat de vorige zaak beschrijft. Ook gaat Poe daarin voor het eerst samenwerken met Tilly Bradshaw. Toch een beetje jammer dat dat boek er niet eerst was. Dan zou ik dat liever eerst hebben gelezen, denk ik.

Poe vertelt het hele verhaal. Je weet dus niet meer dan dat hij weet. Dat houdt het spannend. Vaak is het ook interessant om de feiten vanuit de mond van de dader te horen, maar in dit boek wordt het motief zo ook voldoende duidelijk.

Het verhaal leest prettig. Het nodigt uit om verder te lezen, om er maar snel achter te komen wat er nu daadwerkelijk is gebeurd. Want Poe vertelt dan wel het verhaal, hij vertelt je niet meteen alles wat hij weet. Een beetje extra spanning dus. Ik heb Zwarte zomer met plezier gelezen en ik geef het vier sterren.