Voor wie ik heb liefgehad - Marcel Vaarmeijer

Louise Veldman is negentig jaar en maakt zich klaar voor haar definitieve verdwijning. Dan wordt er een pakketje bezorgd. Het blijken haar eigen oude dagboeken te zijn. Ze wil er eerst niets mee te maken hebben, maar laat zich door verpleger en vriend Fabio overtuigen ze te laten voorlezen. Zo beleeft Louise haar leven en liefdes opnieuw. Voor wie ik heb liefgehad is een ontroerend verhaal gebaseerd op het leven van Vaarmeijers moeder.

Voor wie ik heb liefgehad in het kort

Louise Veldman woont in een verpleeghuis. Ze is negentig jaar en toe aan haar definitieve verdwijning. Ze is eigenlijk haar hele leven al bezig met verdwijnen. Op een dag wordt er een pakketje bezorgd met daarin haar dagboeken van lang geleden. Ze wil ze niet hebben en dwingt verpleger Fabio ze weg te gooien. De volgende dag krijgt ze ze echter gewoon weer terug. Het is Louises lot, zo zegt Fabio, om de boeken te lezen. Louise stemt toe, als hij ze voorleest.

Vele voorleessessies volgen. Louise heeft geschreven over de mannen in haar leven en hoe ze ze weer kwijtraakte. Soms werd zij in de steek gelaten, op andere momenten besloot ze zelf weg te lopen. Tussen het voorlezen door houdt Louise zich bezig met drinken, snoepen en het leven van de verpleegsters en dokter zuur maken.

Als de boeken uit zijn, is Louise klaar voor de laatste, definitieve verdwijning. Of toch niet?

Mijn mening over Voor wie ik heb liefgehad

De humor van Hendrik Groen maar dan met meer diepgang. Zo zou ik Voor wie ik heb liefgehad omschrijven. Vaarmeijer geeft Louise Veldman een pittig karakter mee, ze is een echte deugniet soms, maar ze heeft ook een serieuze kant. Die kant zorgt dat je maar door wilt lezen, want je moet gewoon weten hoe het afloopt. En als het dan afgelopen is, dan kost het moeite niet een traantje weg te pinken.

De vorm waarin dit boek is gegoten, is origineel. Een oude vrouw kijkt terug op haar leven. Niet door zelf te vertellen wat ze heeft meegemaakt, maar door te laten voorlezen wat ze vroeger heeft opgeschreven. Hoewel ze af en toe wel delen samenvat. De afwisseling van dagboekfragmenten en sneller vertelde delen in combinatie met de gebeurtenissen in de huidige tijd, zorgt voor een aardig tempo in het verhaal. Je hoeft je geen moment te vervelen.

Het boek is vlot geschreven, het leest lekker weg. Het is gemakkelijk om mee te leven met de hoogte- en dieptepunten in Louises leven. Omdat het is gebaseerd op het leven van de moeder van Marcel Vaarmeijer, ga ik me wel afvragen wat er echt is, wat er bijna echt is en wat helemaal verzonnen is. Dat levert naast de plezierige leestijd nog wat extra quality time op als je daarover zit te speculeren…

Ik heb een tijdje getwijfeld of ik dit boek wel zou gaan lezen. Eerder las ik De gloriedagen van Walter Gom. Dat vond ik een mooi boek, maar ik miste er een richting in. De vergelijking met Het Rosie Project van Graeme Simsion trok me echter over de streep. Gelukkig maar, anders had ik een heel mooi boek gemist. Volgens Bol.com is Voor wie ik heb liefgehad het eerste deel van een serie. Ik zou zeggen, laat de volgende maar komen, ik kijk ernaar uit!