Verzwegen - René Appel

Suzan Steenbergen is gelukkig getrouwd en heeft leuk werk in haar eigen winkel. Het enige wat ontbreekt in haar leven, is een vader. Na het overlijden van haar moeder vindt Suzan informatie over de man die haar vader zou kunnen zijn. Suzans man Ron steunt haar in haar zoektocht. Tenminste, dat denkt ze. Hij blijkt echter een eigen agenda te hebben. Ondertussen is Fred van der Haar na lange tijd eindelijk van zijn TBS verlost. Toch kan hij zich af en toe niet beheersen. En dan kruisen de wegen van Suzan en Fred elkaar. In Verzwegen van René Appel lees je hoe dit afloopt.

Verzwegen in het kort

De moeder van Suzan Steenbergen heeft nooit willen zeggen wie Suzans vader is. Nadat haar moeder plotseling overlijdt, vindt Suzan een oud krantenknipsel over een verkrachtingszaak. Suzan telt een en een bij elkaar op en gaat op zoek naar de dader.

Suzans man Ron is haar steun en toeverlaat, degene op wie ze altijd kan vertrouwen. Tot ze op een dag ontdekt wat hij achter haar rug om uitspookt. Nu ze Rons steun niet meer heeft, heeft Suzan nog meer behoefte aan een vader.

Fred van der Haar is lang geleden na een verkrachting veroordeeld tot een gevangenisstraf met TBS. Nu is hij eindelijk weer helemaal vrij. Hij weet dat hij niet moet drinken omdat hij zichzelf dan niet altijd in de hand heeft. Toch kan hij het niet laten.

Als Fred voor Suzan een klusje doet, gaat het mis. Suzan probeert de schade zo veel mogelijk te beperken, maar kan niet voorkomen dat haar man er toch achter komt wat er is gebeurd. En dat heeft vergaande consequenties.

Mijn mening over Verzwegen

Dit is weer zo’n boek waar je maar weinig over kan schrijven zonder meteen te veel te verraden. Je moet het echt zelf lezen dus! Ik heb Verzwegen met plezier gelezen. Het gaf me echt een gevoel van gerechtigheid aan het einde. Niet op een ‘en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig-manier’ maar meer op een wraakzuchtige manier.

Verzwegen wordt verteld door zowel Suzan als Ron als Fred. Hierdoor weten zowel Fred als Ron medelijden op te wekken, hoewel ik totaal niet achter hun daden sta. Suzan is toch duidelijk wel de hoofdpersoon. Zij is ook de sympathieke in het verhaal en met haar is het gemakkelijk meeleven.

Het boek leest lekker vlot. De hoofdstukken zijn precies lang genoeg. Ik vind het altijd wel prettig om af en toe een natuurlijke pauze in het verhaal te hebben, zodat je het boek ten minste nog even weg kan leggen als dat nodig is. Daarnaast is het een spannend boek. Je blijft je maar afvragen of alles wel zal gaan zoals je zou willen. En het eindigt in precies de juiste ontknoping.