Valse hoop - Clare Mackintosh

Een jaar na de zelfmoord van haar moeder ontvangt Anna een vreemde kaart. Hierdoor gaat ze aan de toedracht van de dood van haar moeder twijfelen. Ze stapt ermee naar de politie, maar er lijkt iemand te zijn die niet wil dat de waarheid boven tafel komt. Oud-rechercheur Murray Mackenzie duikt in de zaak en ontdekt hetzelfde als waar Anna achter komt. Maar had ze dit wel willen weten? Clare Mackintosh bedacht het verhaal voor Valse hoop na het lezen van een nieuwsbericht. Hoewel het bijzondere plot fictie is, zijn er blijkbaar toch mensen die dit soort dingen echt doen.

Valse hoop in het kort

Een jaar geleden pleegde de moeder van Anna zelfmoord. Dat deed ze omdat ze niet om kon gaan met de dood van haar man, ruim een half jaar eerder. Opvallend is dat beide ouders op precies dezelfde manier zelfmoord pleegden. Als Anna een kaart ontvangt met een tekst die suggereert dat haar moeders dood geen zelfmoord was, gelooft ze meteen dat het moord was.

Anna gaat naar de politie. Daar treft ze ex-rechercheur Murray Mackenzie achter de balie. Die herinnert zich de zelfmoorden en gelooft niet dat zijn collega’s de zaak zullen oppakken. Daarom duikt hij er zelf in.

Er gebeuren meer vreemde dingen. Anna raakt ervan overtuigd dat ze beter niet naar de politie had kunnen gaan. Iemand wil voorkomen dat ze achter de waarheid komt. Maar Murray laat zich niet meer stoppen. En Anna ontdekt toch wat er aan de hand is. Het is een even schokkende als pijnlijke waarheid, die haar zelf ook in gevaar brengt.

Mijn mening

Ik kan hier niet zeggen wat er precies aan de hand is in Valse hoop, dat zou te veel verraden, maar ik vind het een zeer bijzonder verhaal. Het is niet iets waar je dagelijks over leest, om het zo maar te zeggen. Dat maakt het een heel boeiend geheel. En net als je denkt dat je weet hoe het zit, blijkt het toch ook weer anders te zijn. Het blijft dus tot het einde spannend en verrassend.

Toch een dingetje wat ik jammer vond: het eindigt met een soort cliffhanger. Nu heb ik niet het idee dat er nog een volgend boek komt, maar wie weet. Vooral vervelend vind ik dat het naar mijn idee eigenlijk helemaal niet kan wat er gesuggereerd wordt. En hoe dat dan zit, daar zal ik waarschijnlijk nooit achter komen helaas.

Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld. De belangrijkste zijn Anna en Murray. Zij vullen elkaar goed aan. Murray heeft ook nog zijn eigen privéproblemen en dat maakt het allemaal net weer wat interessanter. Daarnaast is er nog een derde verteller. Daar zal ik nu maar niet te veel over zeggen om niet te veel van de inhoud te verklappen. Maar deze persoon geeft wel een mooi inkijkje in de gedachtewereld van de ‘dader’.

De manier waarop het verhaal geschreven is, is prima. Het leest lekker weg en wordt nooit saai. Zo wil ik er wel meer lezen! Daarom geef ik het vier sterren.