De afgelopen winter las ik dertien boeken. Daar zaten deze keer geen tranentrekkers of op een andere manier echt indrukwekkende boeken tussen. Geen enkele keer deelde ik vijf sterren uit. Wel waren er veel goede boeken, want ik gaf maar liefst tien van de dertien boeken vier sterren. En nog steeds is het me niet gelukt een boek te vinden dan maar één ster waard is. Hier een overzicht van de vijf mooiste boeken die ik in de winter van 2016 las.
5. We moeten je iets vertellen – Marion Pauw
Wat dit boek bijzonder maakt, is dat het geschreven is alsof de schrijfster zelf de hoofdpersoon is. Oké, de hoofdpersoon is ook daadwerkelijk schrijfster, maar het is niet Marion Pauw zelf. Het is een fictief personage. Toch was ik er in het begin even van overtuigd dat ze het wel zelf was. Het is een verhaal over een vrouw die langzaam maar zeker ontdekt wat er in haar vroege jeugd is gebeurd. Ondertussen krijgen we heel veel mee over hoe het schrijfproces verloopt. Ook wel eens interessant om te lezen!
4. Het vreemde meisje – Maria Boonzaaijer
Het vreemde meisje is een boek over een onderwerp dat helaas al lange tijd actueel is en dat ook nog wel even zal blijven ook: misbruik binnen de katholieke kerk. Het is gegoten in een verhaal over een Russisch meisje dat op zoek is naar haar Nederlandse vader en daarbij bij haar tante Heleen terechtkomt. En dat terwijl deze Heleen ervan overtuigd is dat haar broer geen kinderen kan hebben omdat hij priester is.
Dit is vooral een indrukwekkend boek. Het is gebaseerd op het ware verhaal van Pauline Barendregt. Daar moet je echter niet teveel bij stilstaan tijdens het lezen, dan is het te gruwelijk. Pas achteraf komt het echt binnen: er zijn echt mensen die ongelooflijk smerige dingen met kinderen doen. En niet alleen in de kerk, zoals in Het vreemde meisje.
2. Zolang er leven is – Hendrik Groen
Naar dit boek keek ik al uit vanaf het moment dat ik las dat het zou gaan komen. Met zijn droge humor weet Hendrik Groen van het leven in een verzorgingshuis, waar toch ook veel leed is, iets uitermate grappigs te maken. Hij gaat stug door met leven en maakt er elke dag het beste van. En dat zonder te klagen over zijn gezondheid.
1. De verborgen universiteit deel 3: De stad van de alchemist – Natalie Koch
Van dit boek heb ik zonder meer het langst genoten. Maar liefst twee weken was ik er in bezig. Dat komt niet alleen door de omvang van het boek (ruim boven 500 bladzijden) maar ook door het verhaal. Doordat het zich in een magische wereld afspeelt die op een aantal punten heel anders is dan de wereld zoals wij die kennen, vraagt het boek gewoon wat meer aandacht. Maar het was het zeker waard. Het is het laatste deel van de serie De verborgen universiteit, dus nu is eindelijk duidelijk hoe alles zit.