Schone handen - René Appel

Schone handen, dat heeft Eddie zeker niet. Lang heeft Sylvia daar haar ogen voor gesloten. Tot ze beseft dat het zo niet langer kan en ze met hun kinderen op zoek gaat naar een beter, eerlijker en veiliger leven. Eddie heeft er echter alle belang bij dat Sylvia bij hem blijft, ze weet te veel. Hij schuwt geen geweld om zijn gezin bij hem terug te krijgen. Sylvia is echter vastbesloten. Het resultaat is een thriller die terecht verfilmd is.

Schone handen in het kort

Sylvia en Eddie wonen met hun twee kinderen in een groot huis in Amsterdam. Het ontbreekt ze aan niets. Het enige minpuntje is de manier waarop Eddie al dat geld verdient: met drugshandel. Sylvia heeft het lang geaccepteerd, hoewel ze het niet altijd even prettig vond. Als op een dag echter een van haar kinderen in direct gevaar komt door Eddies praktijken, is de maat vol.

Sylvia besluit dat het anders moet: Eddie zal moeten stoppen met zijn criminele activiteiten en een gewone baan nemen. Ze probeert er met hem over te praten en hij zegt dat hij zal veranderen en zijn best zal doen een normaal leven te gaan leiden. Hij moet natuurlijk wel zijn lopende zaken afhandelen.

Ondanks zijn mooie woorden ziet Sylvia te weinig verandering bij Eddie. Daarom besluit ze weg te gaan met hun kinderen en een nieuw leven zonder hem op te bouwen. Ze weet echter het een en ander van Eddies zaken en daarom is het voor hem gevaarlijk als ze niet bij hem blijft. Hij doet er dan ook alles aan om haar terug te krijgen. Als Sylvia niet ingaat op zijn herhaalde verzoeken om terug te komen, grijpt hij in een laatste wanhoopspoging naar geweld. Sylvia is echter vastberaden en krijgt hulp uit onverwachte hoek.

Mijn mening over Schone handen

Het lijkt moeilijk om je in te leven in de echtgenote van een drugshandelaar. Zolang ze nog bij Eddie is, is het inderdaad ook best lastig. Maar zodra duidelijk wordt dat Sylvia een ander leven wil, wordt het opeens veel makkelijker. Een deel van Schone handen is vanuit Sylvia geschreven en een deel vanuit Eddie. Door de stukken die Eddie vertelt, krijgt René Appel het zelfs voor elkaar om af en toe wat medelijden met hem op te wekken.

Sylvia is lange tijd een meegaande vrouw geweest die zich netjes schikte in haar rol als vrouw-van-crimineel. Het contrast met de Sylvia die het milieu probeert te ontvluchten is dan ook best groot. Waarom heeft ze dat niet veel eerder gedaan, vraag je je dan af. Ok, het lukt haar dan ook niet meteen. Zo zie je haar groeien van een toch enigszins afhankelijk vrouwtje tot een zelfstandige vrouw die weet wat ze wil.

Ook Eddie zie je groeien, maar dan de andere kant op. Zelfs de kinderen maken een ontwikkeling door. Zo zie je dat over de personages goed is nagedacht en dat ze mooi zijn uitgewerkt. Dat vind ik een pluspunt in Schone handen.

Wat ik wat minder vond, maar dat zou aan de uitvoering (ebook van Elly’s Choice) kunnen liggen, is dat er soms zonder overgang van de ene naar de andere persoon of tijd gesprongen wordt. Dan lees je eerst vanuit Sylvia en opeens, in de volgende alinea zonder extra witregel, zit je op een andere tijd en plaats bij Eddie. Dat was nogal eens verwarrend.

Alles bij elkaar heb ik dit boek met plezier gelezen. Ondanks dat het al een aantal jaren oud is, is het nog steeds actueel. In september 2015 is er een film op basis van Schone handen verschenen. Ik heb de trailer bekeken en ik kreeg de indruk dat de filmmakers een geheel eigen interpretatie van het verhaal hebben gemaakt. Heb je de film al gezien, dan kun je dus rustig ook het boek lezen, zonder dat je dan alles al weet. Of andersom, natuurlijk.