Schipper & Zn. - Cobi van Baars

Omdat haar vriend Ad op missie is naar Afghanistan, moet Eef er alleen op toezien dat de tuin van hun nieuwe huis goed aangelegd wordt. Daarom moet ze een week lang in een caravan naast de tuin verblijven. De tuin wordt aangelegd door de norse Schipper, die af en toe geholpen wordt door zijn zoon. De zoon en Eef raken in gesprek over het verhaal dat Eef aan het schrijven is terwijl ze in de caravan zit. Al gauw lopen verhaal en werkelijkheid door elkaar. Schipper & Zn. is de debuutroman van Cobi van Baars.

Schipper & Zn. in het kort

Het is eind november. Ad is op missie naar Afghanistan en zijn vriendin Eef zorgt ondertussen voor het toezicht op de aanleg van de tuin van hun nieuwe huis. Omdat ze permanent aanwezig moet zijn bij de werkzaamheden, verblijft Eef gedurende die week in een caravan op het erf. Af en toe moet ze aanwijzingen geven of meehelpen maar een groot deel van de tijd verveelt ze zich.

De tuin wordt aangelegd door de norse Schipper. Hij zegt geen woord meer dan nodig en dat niet op een vriendelijke manier. Zijn zoon is tegenovergesteld: een en al vriendelijkheid. Eef vertelt hem dat ze aan een verhaal werkt. Om wat te doen te hebben, gaat ze dat ook echt doen. Al snel gaan echter verhaal en werkelijkheid door elkaar lopen.

Zowel in het verhaal van Eef als in het echte leven loopt de spanning langzaam op, tot het zich ontlaadt in een toch nog onverwachte gebeurtenis.

Mijn mening over Schipper & Zn.

Schipper & Zn. is een niet al te lang boekje met een verhaal dat vanaf het begin toewerkt naar de climax aan het einde. Langzaamaan worden er aanwijzingen gegeven over waar het naar toe gaat en waarom. Heel veel gebeurt er eigenlijk niet, maar toch is het interessant genoeg om door te lezen. Eigenlijk vertelt Schipper & Zn. twee verhalen in één boek: het verhaal van Eef die aanwezig is bij de aanleg van haar tuin en daar kennismaakt met Schipper junior en het verhaal dat Eef schrijft terwijl ze in de caravan zit.

Het tweede verhaal komt wat kinds over, maar het wordt dan ook geschreven door iemand die nog niet heel bedreven is in het schrijven (Eef dus). Daarom is het niet hinderlijk maar juist mooi. Ook leuk is de manier van praten van vader Schipper. Hij gebruikt nauwelijks hele zinnen maar alleen losse woorden. Zo is hij heel herkenbaar.

Dat gebeurt wat aan het einde gebeurt kan je wel zien aankomen, zeker als je van tevoren al wat over dit boek hebt gelezen. Waarom dat gaat gebeuren wordt echter pas later in het boek duidelijk. En ook of Eef dit nu echt wil of eigenlijk liever niet. Een beetje spanning zit er wel in dus. Kortom: een boek met voldoende afwisseling dat uitnodigt om verder te lezen. Goed voor vier sterren dus.