Pain au chocolat - Ellen de Vriend

Kijk je altijd naar Ik vertrek op televisie? Dan wil je Pain au Chocolat van Ellen de Vriend ook lezen. Nadine, haar man Mark en hun vier dochters zijn vertrokken naar Frankrijk, waar ze een camping gaan runnen. Ze krijgen hulp uit de omgeving bij het opknappen van hun boerderij en de vakantiehuisjes. Er komt echter ook hulp uit onverwachte hoek: iemand uit het verleden van Nadine. Ze weet wat hij wil en ze weet een ding zeker: dat ze dat moet zien te voorkomen.

Pain au chocolat in het kort

Nadines man Mark is al jaren overspannen, nadat hij op zijn werk door zijn baas werd gepest. Ook Nadine is wel toe aan een ander leven. Samen met hun vier kinderen vertrekken ze naar Frankrijk, waar ze een kleine camping hebben overgenomen. Ze gaan hard aan het werk om snel gasten te kunnen ontvangen. Daarbij kunnen ze wel wat hulp gebruiken. Daarom hangen ze een oproep in een plaatselijke winkel.

Al snel komt Fabienne helpen. Zij is Vlaamse en kan goed klussen. Ook de broer van Mark doet waardevol werk. Maar dan komt er een oude bekende van Nadine. En juist deze persoon had ze liever niet gezien. Ze weet wat hij van haar wil en hij weet dat Mark niets van hun gezamenlijke verleden weet. En dat wil Nadine graag zo houden.

Nadine is altijd erg gesloten geweest over haar verleden. En daar is een reden voor. De nieuwkomer dreigt echter het een en ander aan het licht te brengen. Mark krijgt het vermoeden dat Nadine iets voor hem verzwijgt en start zijn eigen onderzoek. Aan Nadine de moeilijke opdracht het verleden zoveel mogelijk te verbergen en het heden te redden.

Mijn mening

Ja, ik ben er zo eentje die altijd naar Ik vertrek kijkt. Maar nee, ik heb zelf niet de behoefte om te gaan. Bij veel mensen gaat er toch meer mis dan dat er dingen goed gaan. Maar als ik dan zo’n boek als dit lees, dan lijkt het toch allemaal wel mee te vallen wat die mensen op tv meemaken. Pain au chocolat is duidelijk geen kopie van een van de verhalen die je gezien zou kunnen hebben. Het heeft een origineel plot met onverwachte wendingen.

Spannend is het boek af en toe zeker, maar niet constant. De meest schokkende dingen zijn al in het verleden gebeurd, dus daar hoef je je geen zorgen om te maken. Tegen het einde wordt het wel even op het puntje van je stoel zitten, want gaat alles goed komen?

Op de schrijfstijl is weinig aan te merken. Het boek leest lekker vlot. Ik vloog er in drie dagen doorheen. Niet alleen omdat ik toevallig tijd had, maar ook omdat ik wilde weten hoe alles zat. In tegenstelling tot in een eerder boek van Ellen de Vriend dat ik las (De erfgename), werd nu de informatie langzaam losgelaten. Af en toe krijg je weer iets waardoor de puzzelstukjes langzaam op hun plaats gaan vallen. En dat is toch de beste manier om de aandacht vast te houden!

Het grootste deel van het verhaal wordt door Nadine verteld. Zij is er goed in om dingen verborgen te houden. Mark komt ook aan het woord. Eerst alleen in het verleden, als hij vertelt over zijn ervaringen met een leidinggevende die nu niet bepaald voorbeeldgedrag vertoont. Pas later komt hij ook in het heden aan het woord, als hij op zoek gaat naar de waarheid achter Nadine. Ik vond dit een mooie manier om Nadines verhaal toch boven tafel te krijgen.