Onderweg met Roadie - Thomas Acda

Onderweg met Roadie is de eerste roman van Thomas Acda. Acda kennen we natuurlijk al van Acda & De Munnik en van films en series. Maar hij blijkt ook te kunnen schrijven. Onderweg met Roadie is een boek dat veel raakpunten heeft met het leven van Thomas Acda, maar het is wel fictie. En dat is op sommige punten maar goed ook.

Onderweg met Roadie in het kort

De verteller is de helft van een voormalig popduo, het bekendste popduo van Nederland om precies te zijn. Nadat hij en zijn partner uit elkaar zijn gegaan en hij eerder ook al gescheiden is, is hij zichzelf kwijtgeraakt en verzuipt hij in drank en drugs. Als een vriendin van hem naar Amerika verhuist en moet wachten tot de hond dood is, omdat die te oud is om te vliegen, biedt hij aan de hond met boot en auto te brengen. Tijdens de reis hoopt hij zichzelf terug te vinden.

Onderweg ontmoet de hoofdpersoon verschillende bijzondere figuren. Elk van hen draagt op zijn eigen manier bij aan het verwerken van het verleden van de hoofdpersoon. Ook Roadie, de hond, krijgt een steeds grotere plaats in het hart van de verteller. Eigenlijk houdt hij niet van honden, maar hoe langer ze samen zijn, hoe meer ze zich aan elkaar gaan hechten.

Een aantal zaken uit het verleden passeert de revue: hoe de verteller niet in dienst hoefde, hoe hij aan de toneelschool begon, hoe zijn band startte en het succes en daarna ook het einde kwam.

Uiteindelijk komen man en hond in Los Angeles aan, hun einddoel. Daar wacht hem een grote verrassing.

Mijn mening over Onderweg met Roadie

Het kostte me wat moeite om er in te komen. Vooral in het begin vind ik het niet erg vlot geschreven, ik moest vaak dingen herlezen om te snappen wat er stond. Later werd dit beter, maar het kan ook gewenning zijn. Ook vind ik het verhaal wat warrig. Het springt alle kanten op en soms lijkt het nergens heen te gaan. Aan het einde keert weer een stukje terug dat in het begin van het boek besproken werd. Dat geeft dan wel weer wat herkenning.

Een hond die langs de weg gevonden wordt, zoals met de hond uit Onderweg met Roadie het geval is, noem je natuurlijk Roadie. Zeker als hij een belangrijke rol speelt in een road trip. Maar in een boek is het toch een beetje een cliché-naam. Jammer.

De verteller is in het grootste deel van het boek naamloos. Behalve op één punt: op pagina 49 (ebook) wordt hij aangesproken met de naam ‘Thomas’. Nu vraag ik me dus af of dat wel de bedoeling was. Het wekt zo wel sterk de indruk dat het autobiografisch is, wat het volgens Acda zelf niet is.

Het lijkt me duidelijk dat dit niet mijn favoriete boek zal worden. Ik geeft het twee sterren. Ik had niet de neiging het weg te leggen en ik heb het zelfs in een weekend uitgelezen, maar ik zal voor een eventueel volgend boek van Thomas Acda niet naar de winkel rennen.