Nog één keer feest - Liane Moriarty

Sophie Honeywell is 39 en heeft dringend een man nodig want ze wil een baby. Ze erft geheel onverwacht het huis van een tante van haar ex-vriend. Het huis ligt op Scribbly Gum Island. Dit is niet zomaar een eiland, maar de plek waar in 1932 Alice en Jack Munro spoorloos verdwenen. Alleen hun pasgeboren baby lag nog in het huis, terwijl het water voor de thee nog opstond en er een versgebakken cake op het aanrecht stond. Dit mysterie is nooit opgelost. Sophie gaat in het huis wonen en leert zo de geschiedenis en geheimen van het eiland kennen. En een paar leuke mannen. Nog één keer feest van Liane Moriarty is een boek met een lach en een traan en een hoop geheimen.

Nog één keer feest in het kort

Sophie is 39 en al een paar jaar vrijgezel. Ze vreest dat het gezinsleven aan haar voorbij zal gaan terwijl haar ex een gezinnetje is gestart met zijn nieuwe vrouw. Dan erft ze een huis op Scribbly Gum Island van een tante van haar ex. Hoewel dit wel op weerstand stuit bij een klein deel van de familie, accepteert Sophie het huis en gaat er wonen. Nu nog een man erbij om kinderen mee te maken en haar geluk zou compleet zijn.

Connie is zo’n beetje het dorpshoofd op het eiland. Zij en haar zus Rose zijn de oudste bewoners. In 1932 vonden zij in het huis van Alice en Jack Munro de baby, terwijl de ouders spoorloos verdwenen waren. Er stond nog water voor thee op en er was een versgebakken cake. Ze namen de baby mee en noemden haar Enigma. Dit Baby Munro-mysterie werd nooit opgelost.

Connie wist handig gebruik te maken van de situatie. Ze zorgde dat het eiland een bedrijf werd dat draaide om de verdwijning van Alice en Jack, compleet met rondleidingen door het huis. Enigma werd moeder van twee dochters en oma van drie kleinkinderen. Deze kregen allemaal in meer of mindere mate hun taak in het bedrijf. Het is Connies huis dat Sophie erft.

Als Sophie net op het eiland woont, vindt er een feest plaats. Dit is het jaarlijkse feest om de verdwijning van Alice en Jack te herdenken. Tijdens en na dit feest komen een aantal zaken aan het licht die zorgen dat er meer duidelijkheid komt over dingen die zich in het verleden hebben afgespeeld.

Mijn mening over Nog één keer feest

Ik had al heel wat positieve geluiden gehoord over de boeken van Liane Moriarty toen ik Nog één keer feest ging lezen. En ik was tevreden. Het boek is geestig maar ook droevig. Er gebeuren dingen die te triest voor woorden zijn, maar er is ook van alles om vrolijk van te worden. Vooral Sophie is een erg levenslustig en vrolijk type.

Het idee van een eiland waar iets mysterieus is gebeurd waar de bewoners flink van profiteren, vind ik leuk. Daarnaast is Sophie een mooi figuur om te leren kennen. Ze is zo aardig en toch vindt ze maar niet de ware. Je gaat al snel met haar meeleven. Meerdere personages krijgen de kans om hun visie op het geheel te geven. Zo leer je ze allemaal kennen en ga je ze vanzelf sympathiek vinden.

Het verhaal op zich is wat vergezocht. Maar als je daar niet teveel bij stilstaat en gewoon geniet van de vele leuke gebeurtenissen, dan is dat helemaal niet erg. Tenzij je liever boeken leest over zaken die echt gebeurd kunnen zijn, dan kun je dit misschien beter links laten liggen. Maar hé, lezen doe je voor je plezier en dan mag er best wat fantasie aan te pas komen!

Al met al is Nog één keer feest een heel onderhoudend boek dat ik met plezier heb gelezen. Daarom geef ik het vier sterren.