Lieveling is de debuutroman van Kim van Kooten. Daarbij heeft ze meteen een behoorlijk zwaar onderwerp gekozen: het misbruik dat een vriendin in haar jeugd heeft meegemaakt. Het resultaat is een boek over Puck, die door de nieuwe man van haar moeder jarenlang misbruikt wordt. Zelf weet ze niet wat normaal is en wat niet en moeder heeft niets door. Zo gaat het door terwijl je als lezer steeds maar roept: stop, stop! Maar niemand hoort je, net zoals niemand Puck hoort.
Lieveling in het kort
De vijfjarige Puck woont met haar moeder in een achterstandswijk in Rotterdam. Haar vader kent ze niet. Ze hebben het niet breed. De overgang is dan ook groot als ze met z’n tweeën bij de nieuwe man van Pucks moeder gaan wonen. Dit is een rijke man met een kapitale villa in Zwijndrecht. Puck krijgt veel mooie cadeaus van hem. Ze noemt hem ome Meneer.
Wat ze wel wat vreemd vindt, is dat hij drie keer per week haar haren wast. Ook als ze ouder wordt en het toch echt zelf kan. Bij het afdrogen gebruikt hij geen handdoek maar zijn handen. Ook moet ze elke week naakt op de foto, als haar moeder nog slaapt.
De tijd gaat voorbij en hoe ouder Puck wordt, hoe meer ze zich begint af te vragen of het wel normaal is wat deze nieuwe papa doet. Ze mag er echter niets over zeggen tegen haar moeder of iemand anders. En moeders heeft het zelf ook niet door. Die is veel te druk met shoppen en rijk zijn.
Op een dag krijgt Puck een ongeluk, waardoor haar leven en dat van haar moeder een hele andere wending krijgt.
Mijn mening over Lieveling
Lieveling vertelt een verschrikkelijk verhaal. Maar wel zodanig opgeschreven dat je het in één ruk uitleest. Te weten dat het is gebaseerd op het echte verhaal van Pauline Barendregt, maakt dat het alleen maar erger is om te lezen. Gelukkig weet Van Kooten het verhaal te brengen met een flinke dosis humor en duidelijk op het niveau van het kind geschreven. Want wat weet een vijfjarige nu helemaal van wat normaal is? Helaas voor Puck nog niet genoeg.
Puck is in het begin van het boek vijf, aan het einde is ze veertien. Vooral het eerste deel vond ik mooi, zo echt vanuit het kind geschreven. Je ziet haar met de jaren ouder en wijzer worden. Daarbij komt de familie van Puck en haar moeder: echte Rotterdammers die zich ongeneerd en behoorlijk plat uitdrukken. Een hele tegenstelling met de nette ome Meneer. Nou ja, net…
Het laatste deel van het boek, na Pucks ongeluk, vond ik wat minder. De gebeurtenissen werden steeds vager. Aan het einde was het me zelfs helemaal niet meer duidelijk wat er eigenlijk gebeurde.
Als het laatste deel van het boek net zo was geweest als het eerste deel, had ik Lieveling vijf sterren gegeven. Omdat ik na tweederde echter toch wat minder geraakt werd, hou ik het nu op vier. Alles bij elkaar is het dus zeker wel een mooi boek!
Meer informatie over Lieveling
- Uitgeverij: Lebowski
- Verschijningsdatum: november 2015
- Aantal pagina’s: 225 (paperback), 166 (ebook)
- Verkrijgbaar als: paperback, ebook
- ISBN (paperback): 9789048830244
- ISBN (ebook): 9789048830251
Meer weten over de auteur? Kijk dan bijvoorbeeld eens op de Wikipedia-pagina over Kim van Kooten!
Goed boek, eng ook zo nu en dan.
Maar hier en daar wat ma Flodderachtig, vond ik minder goede passages.
Erg voor de vader die gewoon weg is gemanimuleerd uit het leven van Puck.
Misschien ook nog eens boek waard, over ouders die niet meer mee doen, om dat de pedofiele oom of stiefvader zo de boel manipuleert, dat er geen buitenstaander meer aan te pas komt.
En wat achtergronden wetende van dit levensverhaal, vind ik het kwalijk dat er hier en daar bezijden de waarheid is geschreven, hetgeen voor de nog levende partij een pijnlijke constatering is.
Maar er zijn meerdere slachtoffers in zo,n gebeuren.
Natuurlijk is Puck het mest getrofen,maar er had zeker nog iets voor haar kunen worden gedaan.mar ze werd weg gehouden van alles wat maar familie zou kunnen zijn. De moedewr heeft een zeer kalijke rol gehad, het geld was een pleister op de wonde .Maar Puck had geen pleisters, haar wonden deden lang pijn.Jammer van zo,n jong leven. Chapeau voor Puck,Pauline voor de wije waarop ze har leven heeft vorm gegeven.