Knap voor een dik meisje - Tatjana Almuli

Tatjana Almuli ken je misschien nog van het programma Obese, waar ze bijna 60 kilo afviel. Dit is een kant van dik zijn die veel mensen kennen: een strijd tegen die kilo’s die alleen gewonnen kan worden met een strak regime van sporten en gezond eten. Almuli wil in haar boek Knap voor een dik meisje de andere kant laten zien. Wat doet het met iemand om dik te zijn? Is gezond eten en veel sporten wel echt de oplossing voor een blijvend lager gewicht? En word je automatisch gelukkig als je bent afgevallen?

Knap voor een dik meisje in het kort

Tatjana is als baby al mollig. Iedereen vindt dat schattig. Tot ze een jaar of vier is, dan begint het opeens een probleem te worden dat ze dikker is dan haar leeftijdsgenoten. En vanaf dat moment gaat het in haar familie nergens anders meer over dan over haar gewicht. Tatjana zelf maakt zich er dan nog niet druk om. Ze speelt leuk in haar ouders’ winkel en als die niet kijken bietst ze hier en daar wat snoepjes.

Als Tatjana wat ouder wordt, geeft ze haar zakgeld uit aan eten. Altijd heeft ze behoefte aan meer, maar ze schaamt zich dus ze eet het op op een geheime plek. Langzaam komt ook het besef dat ze anders is dan haar klasgenoten en begint de druk om te gaan afvallen.

In de loop van de jaren spreekt Tatjana vele hulpverleners maar ze mist het begrip voor haar situatie. Toppunt van haar afvalpogingen wordt haar deelname aan het tv-programma Obese. Ze valt 56 kg af, ziet er ‘normaal’ uit en past in de gebruikelijke kledingmaten. Toch voelt ze zich nu niet gelukkig, hoewel haar omgeving dat wel van haar verwacht. Ze spreekt hierover met verschillende mensen, waaronder vrouwen die ook dik zijn. Bij hen vindt ze eindelijk de herkenning die ze zoekt.

Om te proberen meer begrip te kweken voor dikke mensen en hun problemen, schrijft Tatjana Almuli haar levensverhaal in Knap voor een dik meisje.

Mijn mening

Knap voor een dik meisje is geen boek dat je leest om te ontspannen of weg te dromen. Het is een serieus verhaal over een serieus probleem. Ook als je dat probleem, dik zijn, niet hebt, is het een goed boek om te lezen. Het helpt om te begrijpen dat dikke mensen niet allemaal zo geworden zijn omdat ze zichzelf niet in de hand hebben. Naar mijn idee geldt dat niet alleen voor dik zijn, maar ook voor andere eigenschappen die als ‘niet normaal’ worden beschouwd. Het ligt echt niet altijd alleen maar aan jezelf en het is ook echt niet altijd nodig alles aan te passen aan de gangbare norm. Soms gaat dat gewoon niet.

Naast het levensverhaal van Tatjana Almuli met als rode draad het dik zijn, geeft het boek ook een mooi inkijkje achter de schermen bij Obese. Als je dat programma op tv ziet, lijkt het allemaal geweldig. De deelnemers moeten bijna een jaar afzien maar daarna zijn ze mooi, gezond en gelukkig. Zo is het dus blijkbaar niet, maar dat zie je niet op tv.

Almuli beschrijft haar ervaringen in heldere taal, zonder al te veel franje maar wel zodanig dat je het gevoel hebt dat je een boek leest en geen verslag. Ik denk dat veel mensen er nog iets van kunnen leren. Daarom geef ik het vier sterren. Een aanrader!