Judas - Astrid Holleeder

Het was opzienbarend nieuws in maart 2015: Astrid en Sonja Holleeder en Sandra den Hartog kwamen naar buiten met hun kennis van de praktijken van hun broer respectievelijk ex-vriend Willem Holleeder. Astrid Holleeder schreef een boek over hoe Willem jarenlang zijn naasten terroriseerde. In Judas vertelt ze hoe haar jeugd met een gewelddadige vader is verlopen en hoe Willem de terreur van zijn vader overnam.

Judas in het kort

Willem Holleeder is een van de bekendste criminelen in Nederland. Hij staat zelfs bekend als knuffelcrimineel. In haar boek Judas laat zijn zus Astrid zien dat Willem alles behalve knuffelbaar is. Wat veel mensen niet weten, is hoe Willem zijn naasten jarenlang misbruikte en bedreigde. Doordat Astrid zich voordeed als vertrouweling, kon ze veel informatie over Willems daden vastleggen. In 2013 legden Astrid, haar zus Sonja en een ex-vriendin van Willem, Sandra den Hartog, belastende verklaringen af. Astrid Holleeder beschrijft wat daaraan vooraf gegaan is en wat de impact op haar leven was.

Het gezin Holleeder was alles behalve normaal. Vader had losse handjes en alle gezinsleden (moeder Stien, zoons Willem en Gerard en dochters Sonja en Astrid) moesten het geregeld ontgelden. Toch was de schok groot toen de overige gezinsleden erachter kwamen dat Willem een van de ontvoerders van Freddy Heineken en Ab Doderer was. Vanaf dat moment stond hun leven op zijn kop.

Iedereen moest altijd klaarstaan voor Willem. Hij bepaalde waar en wanneer er contact was. Ze moesten wel doen wat hij zei, want ‘je weet wat ik doe hè’, zoals hij dat zei. De zussen Holleeder leidden een leven met constant angst voor wat hunzelf en hun kinderen zou kunnen overkomen. Altijd waren ze op hun hoede. De keuze om verklaringen af te gaan leggen, was dan ook niet gemakkelijk. Tot het laatst bleven ze twijfelen of ze er goed aan deden. Uiteindelijk hebben ze het gedaan, maar de prijs is hoog: ook in de gevangenis is Willem nog uitermate gevaarlijk.

Mijn mening over Judas

Wat een leven hebben die vrouwen zeg! Het is gewoon niet voor te stellen hoe dat moet zijn. Ik vind het dapper dat ze toch naar buiten gekomen zijn met hun verhaal. Voor die tijd hadden ze geen leven, maar het is er ook niet beter op geworden. Ik kan me voorstellen dat Astrid Holleeder na zoveel jaren zwijgen behoefte had het allemaal op papier te zetten en met de wereld te delen.

Het verhaal is even indrukwekkend als schokkend. Je moet het echter niet als een roman willen lezen, maar echt als een verslag van het leven van het gezin Holleeder. Als roman mist het boek naar mijn idee structuur en een einde: de rechtszaak is immers nog in volle gang en Astrid en Sonja zijn nog lang niet veilig.

Vooral in het begin van het boek gaat het verhaal een beetje van de hak op de tak. Dan weer gaat het over het heden, dan weer over het verleden. Later in het boek wordt het meer een verslag van alles wat er gebeurt rondom de verklaringen en de pogingen van Astrid zo veel mogelijk informatie te verzamelen. Dat vond ik prettiger te lezen. Op de schrijfstijl is verder weinig aan te merken: het boek leest vrij vlot. Behalve dan de stukjes die letterlijk uit gesprekken overgenomen zijn, maar ja, dat is nu eenmaal spreektaal en niet bedoeld om leesbaar te zijn.

Als je meer wilt weten over het leven van een van Nederlands bekendste criminelen en hoe zijn directe omgeving met hem omging en hij met hen, dan is dit boek zeker een aanrader.