Je leeft maar 1 keer - Fausto Brizzi

De 45-jarige Diego Anastasi lijkt zijn leven redelijk op orde te hebben, ondanks zijn scheiding. Dan wordt hij depressief. Hij zoekt hulp bij zijn vrienden, maar niemand heeft echt tijd voor hem. Hij neemt een drastische beslissing, die ook de psychoanalyticus bij wie hij in therapie is, niet kan voorkomen. Het onbedoelde gevolg is dat Diego kennismaakt met Massimiliano van de Praatjeswinkel. Hij levert hem het cruciale inzicht dat hij, als hij steun van zijn omgeving verwacht, daar ook zelf iets voor moet doen. Dit is het begin van een hilarische poging alle belangrijke personen in het leven van Diego van hun problemen af te helpen. Je leeft maar 1 keer is een verhaal over vriendschap en liefde met een flinke dosis humor.

Je leeft maar 1 keer in het kort

Diego Anastasi denkt een redelijk gelukkig leven te leiden. Hij heeft familie, vrienden, een goed contact met zijn ex-vrouw en hij heeft hond Ulisse. Dan wordt hij depressief. Hij zoekt steun bij zijn vrienden, maar ze nemen hem niet serieus. Wel krijgt hij op een gegeven moment het advies hulp te zoeken, compleet met naam en telefoonnummer van een psychoanalyticus. Diego bezoekt deze man. Hij vertelt hem zijn levensverhaal en uiteindelijk krijgt hij antidepressiva voorgeschreven. Als deze niet erg aanslaan, besluit Diego een drastische maatregel te nemen. Hij probeert de arts nog te bellen voor hulp, maar die is onbereikbaar.

Diego’s plan verloopt niet zoals bedoeld. De volgende dag loopt hij wat doelloos door de straten van Rome en stuit daar op de Praatjeswinkel. Hier ontmoet hij Massimiliano, die er zijn levenswerk van gemaakt heeft met iedereen die wil een praatje te maken. Met hem en mede-depressieveling Giannandrea heeft Diego een goed gesprek. Dit helpt hem meer dan de pillen want hij ziet in dat hij zich misschien beter zal gaan voelen als hij goede daden voor zijn naasten gaat doen.

Voor elk van zijn vrienden en directe familieleden bedenkt Diego een plan, dat hij samen met Massimiliano en Giannandrea ten uitvoer brengt. Helaas heeft geen van de ideeën de gewenste uitwerking. Echter blijken de onverwachte uitkomsten uiteindelijk toch wel de moeite waard. In ieder geval krijgt Diego er zijn levenslust door terug, en zo ook Giannandrea.

Mijn mening over Je leeft maar 1 keer

Je leeft maar 1 keer is het tweede boek van Fausto Brizzi. En eigenlijk lijkt het best wel op zijn eerste boek, 100 gelukkige dagen. Het verhaal wordt op een grappige manier gebracht, ondanks dat het onderwerp eigenlijk heel zwaar is. In Je leeft maar 1 keer komt ook een aantal elementen uit 100 gelukkige dagen terug. Zo speelde de Praatjeswinkel daar ook een belangrijke rol. Verder zien wel Lucio’s vrouw Paola en zijn vriend Humberto uit het eerste boek ook terug in Je leeft maar 1 keer.

De combinatie van een zwaar onderwerp en een ogenschijnlijk gemakkelijke oplossing maakt voor mij dat het boek enigszins ongeloofwaardig wordt. Diego is depressief, niets kan hem wat schelen en hij wil zichzelf wat aandoen. Maar dan, van de ene op de andere dag, wordt hij opeens heel actief en merk je eigenlijk niets meer van zijn depressie. Gelukkig heb ik geen ervaring met depressiviteit maar voor wat ik ervan weet, kom je er niet zo gemakkelijk vanaf.

De manier van schrijven van Fausto Brizzi vind ik wel apart. Hij spreekt de lezer rechtstreeks aan. Als hem gevraagd wordt een lijst van de tien belangrijkste zaken in zijn leven te maken, moedigt hij de lezer aan dat ook te doen. Zo kun je zelf ervaren hoe moeilijk dat is. Hij laat zelfs ruimte open in het boek om je lijstje op te schrijven. Iets dergelijks deed Brizzi ook al in 100 gelukkige dagen. Het duurt vrij lang voor het verhaal echt op gang komt. De eerste helft van het boek bestaat vooral uit een beschrijving van Diego’s leven tot de depressiviteit en pas in de tweede helft komt er echt actie en vaart in het verhaal.

De Italiaanse titel letterlijk vertaald naar het Nederlands is “Als je van me houdt”. Wat mij betreft dekt deze titel de lading beter dan “Je leeft maar 1 keer”. Ik begrijp dan ook niet waarom voor deze titel is gekozen en niet voor de letterlijke vertaling. Het boek gaat tenslotte voor een groot deel over liefde.

En dan nog mijn eindoordeel: omdat het boek leuk en humoristische geschreven is maar de ongeloofwaardigheid er te dik bovenop ligt en het wat traag op gang komt, geef ik het drie sterren.