Iets ouds en iets blauws - Katie Fforde

Beth, Lindy en Rachel zijn drie heel verschillende jonge vrouwen die een ding gemeen hebben: ze zijn single en wonen in een dorp op het platteland. Samen beginnen ze een bedrijf dat betaalbare bruiloften gaat organiseren. Hier zijn ze behoorlijk druk mee, maar toch vinden ze nog tijd om zelf hun hart te verliezen aan een man. Dat loopt niet voor iedereen zoals gehoopt. De meiden gooien alles in de strijd voor mooie bruiloften en een gelukkig liefdesleven. Iets ouds en iets blauws van Katie Fforde is een romantisch verhaal dat iets heeft van een chicklit.

Iets ouds en iets blauws in het kort

Lindy is een alleenstaande moeder van twee jongens. Edward, de vader van de jongens, is de broer van de man die ze eigenlijk wilde: Angus. Lindy’s hart gaat dan ook sneller slaan als ze Angus weer in het dorp tegenkomt.

Rachel is gescheiden en is pas in haar eigen huis in het dorp getrokken. Alles is wit en schoon, op het dwangmatige af. Ze is dan ook ontsteld als Raff haar wereld binnen komt stampen en alles op zijn kop zet.

Beth is haar dominante moeder ontvlucht. Vanuit een geleend huisje in het dorp probeert ze de low-budget bruiloft van haar zus te regelen.

Op een bijeenkomst in het plaatselijke dorpshuis komen de drie vrouwen elkaar tegen. Ze raken aan de praat en voor ze het weten besluiten ze samen een bedrijf voor goedkope bruiloften te beginnen. Ze hebben allemaal hun eigen talenten en vullen elkaar goed aan.

Ondertussen begint hun eigen liefdesleven ook op gang te komen. Rachel is helemaal verbaasd hoe ze zichzelf kan veranderen van een neuroot in een toleranter persoon. Lindy wil eigenlijk geen man, vanwege haar kinderen, maar ze heeft zichzelf niet in de hand. Voor Beth loopt het allemaal niet zo lekker in de liefde. Maar ook zijn zet haar hart wijd open.

Mijn mening over Iets ouds en iets blauws

Dit boek is er eentje in de categorie “zo kan ik het ook”, zo leest het in ieder geval. De schrijfstijl komt niet erg professioneel over. Het is dan wel het zoveelste boek van Katie Fforde, maar het leest alsof het het eerste is. Het leest niet lekker, het roept geen spanning op en is hier en daar ook wel wat voorspelbaar. Bij alles wat de dames nodig hebben, komt er gelijk iemand om de hoek kijken om te helpen. En je weet meteen dat alles goed zal komen.

De personages hebben allemaal een heel specifieke persoonlijkheid. Die weten ze ook tijdens het hele boek vast te houden. Behalve Rachel dan, die gaat wel heel snel van bijna-smetvrees naar wannebe-sloddervos. Zij is de enige die duidelijk een ontwikkeling heeft doorgemaakt, alleen zie je die ontwikkeling nauwelijks gebeuren. Het is er opeens terwijl andere dingen meer op de voorgrond staan.

In verschillende artikelen over Katie Ffordes boeken lees ik dat het heerlijke romantische boeken zijn. Ik ben het er wel mee eens dat dit een romantisch boek is en dat het goed wegleest als je in de relax-stand staat. Maar de schrijfstijl vond ik toch dusdanig vervelend dat ik niet weer een boek van Fforde zal gaan lezen. Daarom geef ik het ook maar twee sterren.