Hoogzomer - Kim Faber en Janni Pedersen

Hoogzomer van Kim Faber en Janni Pedersen — binary comment

Martin Junckersen is onlangs naar een provinciestadje overgeplaatst maar heeft niet veel tijd om aan dat idee te wennen: er wordt een advocaat vermoord. Ondertussen raakt zijn vrouw Charlotte als journalist verwikkeld in een doofpotzaak in Kopenhagen. Iemand wil koste wat het kost voorkomen dat naar buiten komt dat een aanslag eerder dat jaar voorkomen had kunnen worden. Met Martins ex-collega Signe duikt ze in de zaak. Dat wordt ze niet in dank afgenomen. Hoogzomer is het tweede boek van het schrijversduo Kim Faber en Janni Pedersen.

Hoogzomer in het kort

Martin Junckersen, door iedereen Juncker genoemd, is overgeplaatst naar het kleine stadje Sandsted, waar normaal gesproken niet veel gebeurt. Hij leeft gescheiden van zijn vrouw sinds hij iets doms heeft gedaan. Juncker krijgt er echter geen rust, want hij krijgt de leiding over het onderzoek naar de moord op een advocaat.

Ondertussen in Kopenhagen. Charlotte Juckersen, journalist en vrouw van Juncker, krijgt een anonieme tip over de aanslag die eerder dat jaar in Kopenhagen plaatsvond en waarbij meerdere doden vielen. De aanslag had voorkomen kunnen worden, volgens de tipgever, als bepaalde personen hun werk hadden gedaan. Charlotte heeft nog niet voldoende informatie gekregen als de tipgever onbereikbaar wordt.

Charlotte besluit contact op te nemen met Signe, voorheen de partner van Juncker. Aanvankelijk kan Signe niet veel doen maar als er nog een dode valt, duikt ze samen met Charlotte in de zaak. Het wordt de beide vrouwen snel duidelijk dat er iemand is die er veel belang bij heeft dat er geen informatie naar buiten komt. Toch zetten ze door. Op een of andere manier lijkt Juncker er meer van te weten. Die wil echter ook geen informatie prijsgeven. Als Charlotte in gevaar komt, komt Juncker echter meteen in actie.

Mijn mening

Hoogzomer is het vervolg op Winterland. Het is echter prima los te lezen. Hoogzomer is geschreven door twee auteurs. Ik vraag me dan altijd af hoe ze dat doen. Zouden ze bijvoorbeeld elk een andere verhaallijn schrijven? Hoogzomer leent zich daar wel voor aangezien het verhaal van Juncker en het verhaal van Charlotte redelijk los van elkaar staan.

Doordat het boek twee heel verschillende verhaallijnen heeft, had ik af en toe het gevoel dat ik twee boeken door elkaar aan het lezen was. Eigenlijk vond ik dat niet zo leuk. Het verhaal van de aanslag kreeg de meeste aandacht, terwijl ik het verhaal van de vermoorde advocaat interessanter vond.

De dubbele verhaallijn zorgde bij mij af en toe voor wat verwarring. Waar zijn we nu weer en wie zijn die personages ook al weer? Ik lees niet voor niets altijd maar een boek tegelijk. Het boek krijgt dan wel lovende recensies in de pers, ikzelf ben er minder over te spreken. Niet dat het vervelend leest, maar er zit gewoon net even iets teveel in. Schrijven kunnen de auteurs echter wel en fantasie hebben ze ook. Het zou me niet verbazen als ze gewoon nog met een derde boek gaan komen. Maar ik denk dat ik dat dan maar oversla, net als het eerste boek, dat ik wel heb liggen maar nog niet heb gelezen.