Het zwarte pad - Åsa Larsson

Het zwarte pad is het derde boek van Åsa Larsson in de serie over inspecteurs Anna-Maria Mella en Sven-Erik Stålnacke en belastingrechtjuriste Rebecka Martinsson. Het boek begint met de stand van zaken rond de psychische gezondheid van Rebecka. In het vorige boek, Midzomernacht, was ze volledig in de war door de dood van een vriend. Langzaam krabbelt ze op en raakt ze betrokken bij het onderzoek naar de duistere praktijken van een Zweedse zakenman. Natuurlijk vallen er hier weer doden bij.

Waar gaat Het zwarte pad over?

Het is het einde van de winter en het stormt als visser Leif Pudas in een vissershuisje op het bevroren meer Torneträsk het lijk van een vrouw vindt. Anna-Maria Mella en Sven-Erik Stålnacke worden erbij gehaald om te onderzoeken wie zij is en door wie en waarom zij vermoord is. In eerste instantie gaat dat moeizaam. Ze weten niet wie ze is, maar daar komen ze toevallig achter doordat collega’s haar wel eens op een foto hebben gezien. Het blijkt Inna Wattrang te zijn, een medewerkster van het bekende bedrijf Kallis Mining, een mijnbouwbedrijf.

Het is ongeveer anderhalf jaar na het einde van Midzomernacht. Rebecka is na de gebeurtenissen in dat boek in een psychiatrische inrichting terechtgekomen. Langzaam gaat het beter met haar. Als ze zover is om weer zelfstandig te gaan wonen, trekt ze in het huis van haar grootmoeder in het noorden van Zweden. Daar krijgt ze een baan aangeboden als officier van justitie. Ze werkt hard. Eigenlijk doet ze niets anders dan werken, om maar niet terug te vallen.

Anna-Maria en Sven-Erik komen erachter dat Kallis Mining zich bezig houdt met zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Omdat Rebecka in het gebouw van de politie werkt, is het voor Anna-Maria gemakkelijk Rebecka te vragen wat dingen voor haar uit te zoeken. Rebecka ontdekt waar Kallis Mining zich mee bezig houdt.

Ook een journalist had ontdekt wat het bedrijf doet, maar hij heeft zichzelf opgehangen. Rebecka vermoedt dat Inna Wattrang ook op de hoogte was en daarom is vermoord. Ze kan het echter niet bewijzen. Ondertussen wordt er een bijeenkomst voorbereid op het landgoed van de eigenaar van Kallis Mining, Mauri Kallis. De mensen die het slachtoffer zullen worden van de praktijken van Kallis hebben echter gehoord wat er speelt en nemen het heft in eigen handen. Een hele serie doden is het gevolg.

Er spelen nog twee zaken op de achtergrond: het halfzusje van Mauri, Ester, woont bij hem op zolder. Zij heeft bijzondere gaven. Daardoor is zij in staat zich voor te bereiden op toekomstige gebeurtenissen en te proberen Mauri te redden. Verder blijkt dat Rebecka een oogje heeft op haar vroegere baas, Måns. Ook wordt gesuggereerd dat dat wederzijds is. Tijdens het hele boek speelt de vraag of het iets zou kunnen gaan worden tussen die twee.

De belangrijkste vraag blijft echter: gaat het Anna-Maria, Sven-Erik en Rebecka lukken om de waarheid boven tafel te krijgen?

Mijn mening over Het zwarte pad

Vergeleken met Zonnestorm en vooral Midzomernacht, vind ik Het zwarte pad wat tegenvallen. Het draait in het boek meer om het bedrijf Kallis Mining dan om het oplossen van de moorden. Er wordt nogal veel uitgeweid over het bedrijf en de belangrijkste personen. Echt spannend vond ik het dan ook niet. Waarschijnlijk zijn deze uitweidingen nodig voor het begrijpen van het verhaal, maar het kon me niet echt boeien.

Het zwarte pad is een duidelijk ander boek dan de eerdere twee boeken van Åsa Larsson. Speelden die eerste twee voornamelijk rond kerkfiguren, in dit derde boek komt de kerk nauwelijks meer voor. De hoofdpersonen zijn het belangrijkste verband tussen beide boeken. En daarnaast zijn er weer mensen die druk bezig zijn zichzelf te verrijken en de wereld naar hun hand te zetten. Dat zie je ook terug in de eerdere boeken.

Wat het boek wat ongeloofwaardig maakt, is het personage Ester. Zij heeft bijzondere gaven en weet dan ook dingen die in de toekomst gaan gebeuren. Omdat de rest van het boek heel realistisch is en ook de eerdere twee boeken waar gebeurd zouden kunnen zijn, vind ik dat niet bij het boek passen. En dan blijkt ook nog eens dat de titel van het boek afgeleid is van Esters rariteiten: ze loopt met haar ogen dicht door het bos te rennen. Dat noemt ze het zwarte pad: het pad dat ze in het donker niet kan zien.

Zoals het naschrift in het boek vermeld, is ze na het schrijven van het derde boek halverwege de serie. Waarschijnlijk wordt het dus een serie van zes. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn er al weer twee nieuwe boeken verschenen van Åsa Larsson: Tot de woede is geluwd en De tweede zonde. Hoewel ik dit derde boek minder vond, ga ik toch aan nummer vier beginnen. Ik wil nu weten hoe het verder gaat met Rebecka en Måns!