Het Rosie resultaat - Graeme Simsion

Don Tillman is terug! De wetenschapper met autistische trekjes verhuist met vrouw Rosie en inmiddels elfjarige zoon Hudson terug naar Australië. Omdat Hudson op bepaalde punten wat apart is, probeert Don hem op geheel eigen wijze voor te bereiden op de middelbare school. Hudson heeft echter zijn eigen agenda en is niet zomaar van plan zich te onderwerpen aan ‘project Hudson’. Het Rosie resultaat van Graeme Simsion is het derde in de reeks over Don Tillman en zijn pogingen een normaal leven te leiden.

Het Rosie resultaat in het kort

Don Tillman heeft op wetenschappelijke wijze geprobeerd een vrouw te vinden. Dat is hem gelukt, en hij is inmiddels al lange tijd gelukkig met Rosie. Samen wonen ze in New York, met hun inmiddels elfjarige zoon Hudson. Als Rosie een goede baan kan krijgen in Melbourne, besluiten ze terug te gaan naar hun roots. Hudson is daar niet zo blij mee, zoals hij nooit blij is met veranderingen.

Dit is niet het enige wat Hudson anders maakt. Hij heeft niet veel vrienden en beperkte interesses. Bovendien is hij erg slecht in sport. Don herkent veel van zichzelf in zijn zoon. Hij weet hoe hij zich voelde toen hij jong was en hij wil dat zijn zoon het beter heeft. Don wil niet dat Hudson zich anders voelt, daarom start hij zijn ‘Hudson project’ in het geheim. Met hulp van zo’n beetje al zijn vrienden probeert hij Hudson allerlei vaardigheden bij te brengen.

Hudson is ondertussen vooral bezig met jong zijn. Hij wil graag normaal zijn maar hij heeft zijn eigen methoden om dat te bereiken. Net als zijn vader vertelt Hudson niets over wat hij doet om dingen te leren. Uiteindelijk zal blijken welke methode het beste werkt en zal Don erachter komen hoeveel zijn zoon en hij op elkaar lijken.

Mijn mening

Het is al weer even geleden dat ik het vorige boek van Graeme Simsion over Don Tillman las. Daarom keek ik ernaar uit om aan dit derde deel te gaan beginnen. Helaas was het een beetje zoals met zoveel derde delen: het leukste was al in de eerste twee geweest. Ik vond Het Rosie resultaat minder grappig dan Het Rosie project en Het Rosie effect.

Het gaat in dit boek heel erg over het wel of niet autistisch zijn van Hudson en de vraag of hij dat wel of niet zou moeten laten testen. De toon was vooral dat het beter is het niet te weten. Mij lijkt juist dat je zoiets wel zou moeten weten. Het kan veel verklaren over het gedrag en waarom bepaalde situaties lastig zijn.

Vergeleken met Het Rosie effect bevat Het Rosie resultaat veel minder ongeloofwaardige gebeurtenissen. Dat is een pluspunt. Bovendien beantwoordt het boek zo’n beetje alle vragen die ik had na het lezen van het tweede deel. Nu heb ik eigenlijk geen vragen meer over, dus wat mij betreft mag dit het laatste deel in de reeks zijn. Het bijzondere gedrag van Don is inmiddels ook bijna gewoon geworden, dus dat verrast niet meer.

Ik zie dus zowel positievere punten als negatievere punten ten opzichte van het vorige boek. Daarom geef ik het hetzelfde aantal sterren, namelijk vier. Het was nog steeds een leuk boek dat lekker leest.