Het pad naar de zee - Liz Fenwick

Het pad naar de zee van Liz Fenwick is het verhaal van drie generaties vrouwen. Joan was gelukkig getrouwd en woonde in Boskenna, een mooi groot huis bij de zee. Aan haar geluk kwam helaas al vroeg een einde. Dochter Diana herinnert zich van Boskenna vooral de gelukkige tijden, die stopten toen ze acht was. Kleindochter Lottie heeft nooit in het landhuis gewoond, maar ze voelt zich er thuis. Als alledrie de vrouwen samen zijn in het huis, komen stukje bij beetje al hun geheimen naar buiten.

Het pad naar de zee in het kort

1962. Joan is met haar man Allan en achtjarige dochter Diana voor de vakantie terug uit Moskou. Ze brengen hun tijd door in Boskenna, het familielandgoed. Er wordt een groot feest gegeven ter ere van de verjaardag van Allan. Helaas heeft het feest een bitter einde: de volgende ochtend is Allan er niet meer.

2018. Joan ligt op sterven. Diana en haar dochter Lottie zijn bij haar. Diana heeft nog veel vragen over haar verleden en ook Lottie wordt nieuwsgierig als haar oma vreemde dingen zegt. Lottie heeft echter op haar beurt ook nog vragen aan haar moeder en zelf is ze ook niet helemaal open geweest over haar leven van de afgelopen maanden.

Diana en Lottie proberen los van elkaar zo veel mogelijk te weten te komen over het verleden van hun moeder en oma. Als ze de schokkende waarheid ontdekken, staan ze voor de moeilijke taak om te vergeven. Het is echter ook aanleiding om meer met elkaar te praten en alle andere geheimen ook prijs te geven. Zo wordt de band tussen Joan en Diana op de valreep gered en ook de band tussen Diana en Lottie zal nooit meer hetzelfde zijn.

Mijn mening

Het pad naar de zee is een heel ontroerend verhaal. Toch wist het me niet echt te raken. Misschien dat het allemaal net iets te zakelijk verteld werd, ik kan er niet precies de vinger op leggen. In ieder geval ervoer ik weinig emoties, niet bij de vrouwen en ook niet bij mezelf. De emoties waren er wel, ze werden wel beschreven, maar ik voelde ze niet.

Elk van de vrouwen heeft een heel eigen probleem. Dat is mooi. Wat minder mooi is, is dat er twee bijna identieke gebeurtenissen plaatsvinden met bijna een halve eeuw ertussen. Dat is wel heel toevallig.

Het boek wisselt af tussen heden en verleden. Daarbij wordt het verleden afwisselend door Joan en door Diana verteld en het heden door Diana en Lottie. In beide tijden speelt het zich af in slechts een paar dagen. De hoofdstukken zijn vrij kort, wat er samen met de afwisseling voor zorgt dat er toch nog enig tempo in het verhaal zit.

Je begrijpt dat ik niet erg enthousiast was over dit boek. Het was goed door te komen, dat wel, maar het was toch echt niet zo dat ik niet kon wachten om verder te lezen. Ik geef het daarom drie sterren.