Prudence Burns is een jonge, milieubewuste vrouw. Ondanks dat ze midden in New York woont, doet ze haar best zelf voedsel te kweken en zo veel mogelijk lokale producten te eten. Als Prudence op een dag de boerderij van haar oom erft, hoeft ze dan ook niet lang na te denken. Ze trekt meteen in het vervallen huis en probeert van het kale land een bloeiend boerenbedrijf te maken. Daar staat ze niet alleen voor: ze krijgt hulp van Earl, die al bij haar oom in dienst was. Verder zijn er Seth, de overbuurjongen, en Sara, een kind dat onderdak voor haar kippen nodig heeft. In Het kippencollectief beschrijft Susan Juby de lotgevallen van de vier met veel humor en oog voor de verschillende referentiekaders van de personages.
Het kippencollectief in het kort
Prudence Burns woont in een appartement in New York. Ondanks deze stadse omgeving houdt ze zich bezig met het kweken van eigen kruiden en doet ze haar best haar groenafval te composteren. Dat wordt niet altijd even goed begrepen door haar omgeving. Stiekem droomt ze wel eens van een leven op het platteland. Als Prudence de boerderij van haar oom Harold erft, weet ze dan ook meteen wat ze gaat doen. Ze gaat er een biologische boerderij van maken.
Als Prudence aankomt op de boerderij treft ze daar een vervallen huis, een dor akker, een afgebrande schuur, een blokhut achterop het erf en een half geschoren schaap met de naam Bertie aan. Ze laat zich niet afschrikken en gaat direct aan de slag. Earl, die in de blokhut woont, werkte eerder voor oom Harold. Niet dat hij toen veel hoefde uit te voeren. Prudence zet hem echter flink aan het werk.
Niet lang nadat Prudence haar intrek op de boederij heeft genomen, klopt Seth aan. Hij woont aan de overkant en is door zijn moeder het huis uit gezet. Prudence biedt hem onderdak in ruil voor werk. Er is echter een probleempje: Seth komt niet meer buiten sinds ‘het incident met de toneeljuf’. Hij brengt zijn tijd vooral bloggend en drinkend door.
De elfjarige Sara maakt het gezelschap compleet. Zij zoekt een plekje voor haar showkippen, en zichzelf, en vindt dat op het erf van Prudence.
Elk van deze vier personen heeft zo zijn eigen mening over de anderen. Waar ze het over eens zijn, is dat er veel moet gebeuren om van de boerderij een succes te maken. En daar werken ze samen hard aan. Ook als ze flink ‘out of the box’ moeten denken om de boerderij op gang te krijgen. Gelukkig blijken de vier zo verschillende personen elk hun goede kwaliteiten te hebben, waarmee ze er samen iets moois van kunnen maken.
Mijn mening over Het kippencollectief
Als je toe bent aan een permanente glimlach op je gezicht, dan moet je Het kippencollectief lezen. Meteen vanaf het begin laat Susan Juby haar hoofdpersonen grappig uit de hoek komen, terwijl ze heel serieus hun verhaal vertellen. Elk van de personages is duidelijk anders, maar ik heb om allemaal kunnen lachen.
Prudence is heel idealistisch, op het naïeve af. Ze heeft veel vertrouwen in de mensen om haar heen, ook als dat vertrouwen keer op keer beschaamd wordt. Ze gelooft in haar boerderij en heeft er alles voor over. Earl is verbitterd door het leven. Hard te moeten werken op de boerderij trekt hem aanvankelijk niet, maar langzaamaan ontdooit hij. Seth lijkt van het begin af aan een mislukkeling. Toch weet Juby hem wat sympathieks mee te geven. Sara is al bijna even ambitieus als Prudence. Ze is echter nog jong, hoewel erg volwassen voor haar leeftijd.
Susan Juby schreef Het kippencollectief vanuit elk van de vier hoofdpersonen. Prudence is duidelijk de hoofdpersoon, zij is steeds het langst aan het woord. Doordat de anderen ook vanuit hun eigen perspectief te volgen zijn, zie je goed hoe ze situaties verschillend beoordelen. Dezelfde gebeurtenis wordt door alle vier anders uitgelegd. Voor Earl is Seth bijvoorbeeld een luie donder, terwijl Seth het heel goed van zichzelf vindt als hij een uurtje gewerkt heeft. Dat is toch immers meer dan hij eerder deed? Dit zorgt voor een vleugje extra humor in het boek. En natuurlijk is het ook leuk te zien hoe de vier steeds dichter naar elkaar toe groeien.
Het kippencollectief is het eerste boek van Susan Juby dat ik heb gelezen. Op haar website zie ik dat het boek al een tijdje geleden is verschenen. Het is echter pas in april 2016 in het Nederlands uitgegeven. Er is ook al een vervolg: Republic of dirt. Laten we hopen dat dit boek ook snel in het Nederlands uitkomt, want de boerderijbewoners hebben dan wel een eerste stap in de goede richting gezet maar hoe het daarna verder gaat, is zeker ook interessant! Omdat ik me erg vermaakt heb met dit boek, geef ik het vier sterren. Het zit dicht tegen de vijf sterren aan, maar daarvoor moet het me nog net iets meer raken.
Meer informatie over Het kippencollectief
- Oorspronkelijke titel: Home to Woefield (US) / The Woefield poultry collective (Canada)
- Uitgeverij: PEPPER books
- Verschijningsdatum: april 2016
- Aantal pagina’s: 326
- Verkrijgbaar als: paperback, ebook
- ISBN (paperback): 9789020608373
- ISBN (ebook): 9789020633467
Kijk ook eens op de website van Susan Juby!
