Op haar sterfbed vraagt de oma van Nicola om goed voor haar baby’s te zorgen. In eerste instantie denkt Nicola dat ze de feëenbeelden achterin de tuin bedoelt. Maar dan vindt haar dochter tijdens het spelen een botje. Nicola roept de politie erbij maar al snel blijkt de zaak groter dan Nicola dacht. En er is iemand die absoluut niet wil dat de waarheid bekend wordt. Haar laatste woorden van Linda Green houden je van begin tot eind in spanning.
Haar laatste woorden in het kort
De grootmoeder van Nicola is oud en ligt op sterven. Met haar dochter heeft ze een slechte band, vandaar dat de kleindochter haar bijstaat in haar laatste dagen. Vlak voor ze overlijdt, vraagt ze Nicola voor de baby’s te zorgen. Die zouden achterin de tuin zijn. Nicola denkt eerst dat haar oma de feëenbeelden bedoelde die achterin de tuin staan. Daar heeft ze als kind heel vaak bij gespeeld.
Als Nicola later met haar dochter Maisie terug is in het huis, blijkt het anders te zijn. Maisie speelt ook graag bij de beelden. Deze keer wil ze iets opgraven en vindt daarbij een botje. Helemaal enthousiast omdat ze een feëenbotje heeft gevonden, laat ze het aan haar moeder zien. Die moet echter meteen aan de laatste woorden van haar oma denken en besluit verder te graven. Tot haar grote schrik vindt ze daar wat haar oma haar had verteld.
Hoewel haar moeder tegen is, besluit Nicola toch de politie erbij te halen. Die doet onderzoek maar kan niet zeggen wat er met de baby is gebeurd. Dan wordt er ook in de tuin van de buren iets gevonden.
Nicola ziet het als haar taak de zaak tot de bodem uit te zoeken. Niet voor niets heeft haar oma haar toch verteld over baby’s? Ondanks dreigementen zet ze door. Er moet iets te vinden zijn in het huis van oma. En ze vindt ook iets. Daarmee wordt duidelijk wat er is gebeurd. Ondertussen wordt haar band met haar moeder ook steeds beter en vertelt haar moeder haar ook iets uit het verleden dat ze tot dan toe goed verborgen heeft weten te houden.
Mijn mening
Er gebeuren heftige dingen in dit boek. De vondst van de baby’s is natuurlijk al niet niks, maar hoe die in de achtertuin terecht zijn gekomen, is ook een zwaar verhaal. Daar kom je in de loop van het boek achter. Door middel van dagboekfragmenten krijg je te lezen wat er is gebeurd. De spanning wordt steeds verder opgebouwd. Zo wordt het je wel heel moeilijk gemaakt het boek af en toe even weg te leggen.
Helaas is het zomaar mogelijk dat de dingen die in dit boek spelen, ook in het echt zijn gebeurd. In de huidige tijd zal het niet zo snel meer voorkomen, maar het zet je toch wel aan het denken. We leven nu toch wel in een goede tijd. Misschien mogen we door de Corona-crisis niet alles wat we zouden willen, maar vergeleken met de jaren na de Tweede Wereldoorlog zijn we nog steeds een stuk vrijer.
Op de dagboekfragmenten na vertelt Nicola het hele verhaal. Je kunt daardoor goed met haar meeleven. Je leest dan wel voortdurend mee in het dagboek, wat Nicola niet doet, maar veel meer dan zij weet je eigenlijk niet. Spannend dus!
Meer informatie over Haar laatste woorden
- Oorspronkelijke titel: The last thing she told me
- Uitgeverij: Boekerij
- Verschijningsdatum: september 2019
- Aantal pagina’s: 336
- Verkrijgbaar als: paperback, e-book
- ISBN (paperback): 9789022591598
- ISBN (e-book): 9789402313666