In Een heel gewoon gezin van Mattias Edvardsson vormen vader Adam, moeder Ulrika en dochter Stella samen een gezin waaraan aan de buitenkant niets bijzonders te zien is. Ook aan de binnenkant is er niet veel meer dan de gebruikelijke gezinsproblemen. Totdat Stella beschuldigd wordt van moord op een zakenman. Zowel Adam als Ulrika kan niet geloven dat Stella het heeft gedaan, maar alles wijst naar haar. Hoe ver zullen de ouders gaan om hun dochter te beschermen?
Een heel gewoon gezin in het kort
Adam en Ulrika hebben allebei een goede baan en hun negentienjarige dochter Stella werkt hard in haar vakantie om een reis naar Azië te kunnen betalen. Op het eerste gezicht is alles dus heel normaal. Stella is wel eens wat opstandig en driftig, maar ja, ze is een tiener.
Maar dan komt Stella op een avond niet thuis na haar werk. Het blijkt dat ze is gearresteerd op verdenking van moord op een zakenman. Waar kende ze deze man van en is het waar dat ze een relatie met hem had, hoewel hij een stuk ouder was dan zij? Adam en Ulrika staan voor een raadsel.
Hoewel alles in de richting van Stella wijst, wil het er bij de ouders niet in dat hun dochter er iets mee te maken heeft. Er moet een fout gemaakt zijn. Ze willen alles doen om Stella vrij te krijgen. De vraag is alleen: hoe ver mogen ze gaan en in hoeverre kunnen ze elkaar hierbij vertrouwen?
Mijn mening
Bij veel boeken vraag ik me af waar de titel eigenlijk vandaan komt. Soms zie ik nauwelijks een verband tussen de titel en het verhaal. Dat is bij Een heel gewoon gezin duidelijk anders. Ik heb het niet geteld, maar vooral Adam zegt wel heel vaak dat ze ‘een heel gewoon gezin’ zijn. Je kunt dus niet vergeten welk boek je aan het lezen bent.
Het is niet een verhaal waarmee je je goed kan identificeren, vind ik. Want wie maakt het nou mee dat zijn of haar dochter wordt gearresteerd voor zoiets vreselijks? Toch kan het voor veel mensen wel herkenbaar zijn. Kinderen doen bijna allemaal wel eens iets wat je als ouders liever niet had gezien. Hoe ver kun je dan gaan om het gedrag goed te praten?
Wat wel heel relevant is, is de vraag of het doden van een mens gerechtvaardigd kan zijn. Dat wordt ook ter sprake gebracht in dit boek. Het zet je wel aan het denken: wanneer is een daad zo erg dat je voor eigen rechter mag gaan spelen? Of mag dat helemaal nooit? Het boek geeft er geen antwoord op, maar het opent wel de discussie.
De gebeurtenissen worden verteld door de vader, de moeder en de dochter. Zo zie je de kijk op het gebeurde door de ogen van drie verschillende personen. Ik vind het mooi duidelijk gemaakt hoe de verschillende personen dingen anders beleven en wat ze voor elkaar achterhouden. Niemand blijkt de anderen zo goed te kennen als ze denken.
Het verhaal op zich is spannend genoeg om er lekker doorheen te vliegen. Daarnaast is het opgedeeld in heel korte hoofdstukjes, 112 (!) in totaal, dus dat houdt het tempo er ook in. Het is vlot geschreven, ik vond het lekker lezen. Al met al dus een boek om een paar uur lekker in weg te duiken dus ik geef het vier sterren.
Meer informatie over Een heel gewoon gezin
- Oorspronkelijke titel: En helt vanlig familj
- Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
- Verschijningsdatum: oktober 2019
- Aantal pagina’s: 448
- Verkrijgbaar als: paperback, e-book
- ISBN (paperback): 9789021026107
- ISBN (e-book): 9789024583300
Ik vond het nauwelijks een ster waard! Inderdaad vader begint te vertellen, een flapdrol, die weliswaar het beste met zijn dochter voor heeft. De fouten die hij maakt met de rechtsgang zijn ongelooflijk, aan het verhaal van Stella heb ik niets toe te voegen. Maar dan komt moeder : op het moment dat zij begrijpt wat er gebeurd is, ziet ze meteen de uitweg. Het gerecht zo plooien dat de jury voor het voldongen feit staat dat er twee mogelijke daders zijn . Ik geloof er niets van, gewoon een slecht boek!