Drie uur - Rosamund Lupton

In Drie uur van Rosamund Lupton lijkt het een normale dag te worden op de Cliff Heights School. Tot er een bom ontploft in het bos bij de school en de schooldirecteur wordt neergeschoten. De leerlingen en leraren verschansen zich in de lokalen en in het schooltheater, de veiligste plek die er op school is. Ondertussen worden er aanwijzingen gevonden dat de schutters na drie uur het vuur zullen openen. Wie zijn de daders van deze terroristische aanslag, waarom doen ze dit en vooral: hoe kunnen ze gestopt worden voor het te laat is?

Drie uur in het kort

Als Rafi en Hannah door het bos naar school rennen, want ze zijn bijna te laat, begint het te sneeuwen. Omdat Rafi’s kleine broertje bang is, laat hij Hannah alleen verder gaan en rent Rafi naar de basisschool. Onderweg hoort hij een knal en even later stuit hij op de resten van een bom. Hij hoeft niet lang na te denken over wat hij nu moet doen. Bij de basisschool aangekomen laat hij direct het gebouw ontruimen.

Ondertussen wordt in het hoofdgebouw de directeur neergeschoten. Twee leerlingen slepen hem de bibliotheek in en daar probeert Hannah hem te verzorgen. Iedereen is bang en sluit zich op in de lokalen. Een klein groepje zit in het schooltheater, waar ze gewoon doorgaan met repeteren voor hun uitvoering. De afleiding is goed voor ze. Het theater is het veiligste deel van het gebouw, dus ze hoeven zich relatief weinig zorgen te maken.

De schutter blijft door het schoolgebouw lopen en hij is niet alleen. Zo houden beide mannen iedereen gegijzeld, terwijl buiten hard gezocht wordt naar wie de daders zouden kunnen zijn en hoe ze uitgeschakeld kunnen worden. De tijd dringt, want er is een bericht van de daders gevonden waarin staat dat drie uur na het eerste schot het vuur geopend zal worden.

Van de meeste leerlingen is bekend waar ze zijn. Behalve Rafi en zijn broertje Basi is ook van Jamie Alton niet bekend waar hij is. Zijn moeder is op van de zenuwen. Waarschijnlijk zit hij ergens in het bos verstopt, maar zolang ze zijn stem niet heeft gehoord, heeft ze geen rust.

Langzaam maar zeker komt er steeds meer informatie naar boven over wie de daders zijn en waarom ze dit doen. En belangrijker nog, wat ze precies van plan zijn. Een plan wordt gemaakt om de schutters uit te schakelen, maar zal dit snel genoeg lukken?

Mijn mening

Het is iets wat in het echt is gebeurd en daar wordt ook naar verwezen in dit boek: massale schietpartijen op scholen. Het is moeilijk te begrijpen wat de daders beweegt. Makkelijker is het om je in te leven in de scholieren en leraren die zich in het schoolgebouw bevinden. Maar ook dat is nog steeds niet vanzelfsprekend door de bijzondere situatie waarin ze zich bevinden.

Ondanks dat het hele verhaal maar drie uur in beslag neemt, zit er veel afwisseling in het verhaal. Dit komt doordat er binnen het verhaal verschillende verhaallijnen uitgewerkt zijn. Zo zijn er Rafi en Basi, twee Syrische vluchtelingen met een heftig verleden. Daarnaast is er Hannah, die probeert voor de neergeschoten directeur te zorgen. De moeder van de vermiste Jamie speelt ook een belangrijke rol. En natuurlijk iemand van de politie, die van een afstand moet toezien hoe de schutters hun gang kunnen gaan.

Toen ik het eerste hoofdstuk las, schrok ik even. Het taalgebruik leek nogal moeilijk. Dat veranderde echter snel en toen ik later het eerste deel van dat hoofdstuk nog eens las, viel het ook eigenlijk allemaal wel mee. Het boek is dus goed leesbaar geschreven. De verschillende hoofdpersonen komen allemaal zelf aan het woord en laten het gebeuren van verschillende kanten zien.

De afloop van het verhaal is niet te voorspellen. Dat maakt het heel erg spannend, want je hebt er natuurlijk wel bepaalde verwachtingen bij. Dat de schutters zelf niet aan het woord komen, helpt daar natuurlijk ook bij. Zo kunnen zij niets verraden van wat ze van plan zijn. Hoewel ik het wel leuk gevonden zou hebben als zij zelf hun beweegredenen uiteengezet hadden.

Drie uur is een indrukwekkend verhaal waar niets valt te lachen. Het raakte me echter wel en daarom krijgt het van mij vier sterren.