Dochters van anderen - Amy Gentry

Het is de nachtmerrie van elke ouder: een kind dat ontvoerd wordt. Het overkomt Anna en Tom. Hun oudste dochter Julie wordt onder bedreiging van een mes uit haar slaapkamer meegenomen. De enige getuige is haar jongere zus Jane, die vanuit een kast toekijkt. Acht jaar later staat Julie opeens weer voor de deur. Het hele gezin is dolblij, tot Anna een bericht krijgt van een privé-detective. Misschien is deze jonge vrouw toch niet haar verdwenen dochter. Maar wie is ze dan wel en waarom doet ze zich voor als Julie? Dochters van anderen is de zeer geslaagde eerste literaire thriller van Amy Gentry.

Dochters van anderen in het kort

Het is midden in de nacht als de tienjarige Jane wakker wordt. Ze hoort geluiden en loopt naar de openstaande slaapkamerdeur om op de gang te kijken. Daar ziet ze iets waar ze van schrikt en ze duikt haar kast in. De kastdeur blijft echter niet goed dicht. Daardoor ziet ze dat haar oudere zus Julie met een mes tegen haar rug naar beneden wordt geleid door een man. Verstijfd van angst blijft Jane in de kast zitten.

Julies ouders doen er alles aan om haar te vinden, maar ze blijft weg. Tot op een avond acht jaar later. De bel gaat en daar staat Julie. Vader Tom en moeder Anne zijn geschokt maar blij dat ze terug is. Ze proberen het Julie zo veel mogelijk naar haar zin te maken, zodat ze weer aan het gewone leven kan wennen.

Dan krijgt Anna bericht van een privé-detective. Hij heeft informatie waardoor Anna aan de identiteit van haar dochter gaat twijfelen. Daar komt bij dat ze merkt dat Julie niet altijd de waarheid spreekt. Maar wie is dan die vrouw die zich voor Julie uitgeeft? Anna gaat zelf op onderzoek uit en doet een schokkende ontdekking.

Mijn mening over Dochters van anderen

Over het verhaal

Ik vind het altijd leuk als een boek een situatie vanuit een andere invalshoek bekijkt dan meestal gedaan wordt. In het geval van een ontvoering staat dan niet de ontvoering en de directe nasleep centraal, maar zoals in Dochters van anderen juist wat er gebeurt als het slachtoffer weer terug is. Dat wordt op een zodanige manier verteld dat je continu op het verkeerde been gezet wordt over de ware identiteit van de teruggekeerde dochter. Amy Gentry weet het verhaal zodanig te vertellen dat je alle informatie krijgt, zonder dat je meteen de juiste conclusies kunt trekken. Het blijft daardoor boeien.

Wat me opvalt aan Dochters van anderen is dat de ontknoping al een tijdje voor het einde van het boek valt. Als je eenmaal weet wat er aan de hand is, kun je nog even rustig van de schok bijkomen terwijl je de laatste ontbrekende informatie tot je neemt. Daardoor hoef je niet plotseling afscheid te nemen van de personages omdat het boek met een daverende ontknoping eindigt, maar je kunt nog even nagenieten en het langzaam loslaten.

Over het boek

Het verhaal wordt deels verteld door Anna en deels door een aantal jonge vrouwen. Hoewel in beide delen de wanhoop bijna tastbaar is, voelen ze heel verschillend aan. Daardoor is het niet moeilijk om te schakelen, je weet meteen met wie je meeleest. Het boek is prettig geschreven, het leest vlot. De hoofdstukken zijn niet bijzonder lang, zodat het je iets gemakkelijker gemaakt wordt af en toe even te stoppen met lezen. En dat is nodig, want het is lastig dit boek weg te leggen!

Ik las een (heel korte) review van iemand die zei dat het boek aardig begon maar dat al snel de verwarring toesloeg. Deze persoon had boek niet uitgelezen. Een gemiste kans, want het hele boek draait juist om die verwarring. Als alles meteen duidelijk zou zijn, zou het boek niet meer interessant zijn. Kortom, ik vind het een aanrader.