De minnaar - Jet van Vuuren

Als Charlie na een duizeling van de trap valt en overlijdt, gelooft haar kleindochter Dottie niet dat het een ongeluk was. Als ook nog blijkt dat er in plaats van de verwachte grote erfenis alleen schulden zijn, weet ze het zeker. Dottie duikt in het verleden van haar oma en ontdekt dat ze een Griekse minnaar had. Ze vliegt naar Kreta om daar achter de waarheid te komen. Hoe dichterbij ze komt, hoe gevaarlijker het voor haar wordt. De Minnaar van Jet van Vuuren neemt je mee naar het zonnige Griekenland en laat je huiveren in vakantiesferen.

De minnaar in het kort

Dottie heeft een goede band met haar oma. Hoewel oma Charlie de jongste niet meer is, heeft ze een goede conditie. Daarom vindt Dottie het vreemd als ze op een dag van de trap valt en overlijdt. Ze gelooft eigenlijk niet in een ongeluk. Dat vermoeden wordt bevestigd als ze op de begrafenis oude vrienden van haar oma tegenkomt.

Charlie was vermogend maar de erfenis blijkt alleen uit schulden te bestaan. Al het geld is naar een vakantiepark op Kreta gegaan. Dottie ontdekt dat Charlie een Griekse minnaar had. Ze besluit om naar Kreta te gaan om de minnaar te zoeken.

Eenmaal op Kreta ontmoet Dottie opnieuw een van de oude vriendinnen van Charlie. Ze gaat met haar mee naar huis om daar te logeren. Het is niet ver van het vakantiepark waar ze de minnaar wil gaan zoeken. Maar in het huis gebeuren vreemde dingen en Dottie weet al snel dat ze een fout gemaakt heeft door op de uitnodiging in te gaan. Ze komt steeds meer te weten over het verleden, niet alleen van haar oma maar ook van haar moeder. Het brengt haar echter wel in groot gevaar.

Mijn mening over De minnaar

Eigenlijk doet De minnaar me een beetje aan Suzanne Vermeer denken, vooral door de opzet van het verhaal. Een spannend verhaal dat zich deels afspeelt tijdens de vakantie en voor de rest ook grotendeels onder vakantie-achtige omstandigheden is typisch voor Vermeer. Maar dit is Jet van Vuuren. Het is het eerste boek dat ik van haar heb gelezen en ik vind het beter dan Suzanne Vermeer. Het leest net even wat natuurlijker.

Het verhaal speelt deels in het nu en deels in het verleden. De huidige tijd wordt verteld door Dottie, het verleden door haar moeder Alma. In het verleden is er iets gebeurd met een vriendin van Alma, maar zij weet niet wat precies. Dat wordt pas later duidelijk. Wat dit precies met de gebeurtenissen in het heden te maken heeft, is me echter niet helemaal duidelijk geworden. Wel duidelijk is dat de verschillende mensen van alles voor elkaar te verbergen hebben. En dit extra verhaal maakt het allemaal weer net een beetje spannender.

Aan spanning ontbreekt het dus niet in De minnaar. Ook niet aan vakantiegevoel. Dan de personages. Hoewel Alma eigenlijk maar een kleine rol speelt in het verhaal, pas aan het einde wordt ze echt belangrijk, leer je haar vrij goed kennen. Dat komt vooral doordat ze haar eigen verhaallijntje heeft. Dottie komt door het hele boek terug maar op een of andere manier had ik bij haar minder het gevoel dat ik haar kende. Ze is vooral druk met dingen doen en ze denkt wat minder, lijkt het.

Al met al vind ik De minnaar een aangenaam boek om te lezen. Het biedt spanning en variatie en een fijn vakantiegevoel. Daarom geef ik het vier sterren.