De midlifeclub - Karin Belt

De midlifeclub is een club van vier vrouwen met een midlifecrisis. Een van hen, Hazel, is eerder dat jaar verdwenen. Als Femke in de wijk komt wonen waar de midlifeclub-dames wonen, wordt ze eerst vaak voor Hazel aangezien, zo lijkt ze op haar. Femkes nieuwe buurvrouw, Alies, nodigt haar uit met de vriendinnen mee te gaan naar een huisje in Frankrijk. Daar ontdekt Femke de verborgen vrouwen in elk van de midlifeclub-leden, ook die van haarzelf. Dat blijkt met groot gevaar gepaard te gaan. De midlifeclub is de debuutroman van Karin Belt, zelf ook van de midlife-leeftijd.

De midlifeclub in het kort

Femke woont sinds kort in een Vinex-wijk in Brabant. Daar probeert ze met haar gezin een nieuw leven op te bouwen. Daar horen nieuwe vriendinnen bij. Al snel sluit ze zich aan bij de midlifeclub van haar buurvrouw, Alies, en twee andere vrouwen uit de buurt, Loubna en Demi. De club heeft de gewoonte tweemaal per jaar naar een huisje in Frankrijk te gaan om zich daar helemaal te laten gaan. De laatste keer is echter Hazel, een eerder lid van de midlifeclub, verdwenen.

Femke lijkt sprekend op Hazel en brengt daardoor van alles boven bij de mensen in haar omgeving. Femke probeert meer te weten te komen over wie die Hazel was, ze schijnt nogal bijzonder geweest te zijn. Demi is ervan overtuigd dat Hazel dood is. Alies en Loubna doen er luchtig over, zij denken dat Hazel naar Zuid-Amerika is gegaan, waar ze eerder al veel vrijwilligerswerk deed.

Als Femke meegaat naar het huisje in Frankrijk, komt ze erachter wat de ware aard is van de andere vrouwen en ontdekt ze meer over het lot van Hazel. Dat gebeurt wel met gevaar voor eigen leven.

Mijn mening over De midlifeclub

De midlifeclub komt wat traag op gang. Het begint ermee dat Femke klaagt over haar leven zoals het zich heeft ontwikkeld. In plaats van de ondernemende, levenslustige vrouw die ze had willen worden, is ze een saaie huisvrouw met een man die vreemd is gegaan. Begrijpelijk dat ze daar iets aan wil doen.

Het hele boek door wordt er over gesproken dat Hazel weg is en dat het toch niets voor haar is om te zomaar verdwijnen. Toch wordt pas laat duidelijk dat er wel eens meer aan de hand kan zijn. Pas helemaal aan het einde komt de ware aard van de verschillende vrouwen naar voren en wordt het opeens nog even spannend. Dat komt dan wel een beetje onverwacht en warrig over. Het is niet zo dat je het hele boek lang naar dit moment toeleeft.

Het idee is op zich aardig: vier vrouwen die ingekakt zijn en twee keer per jaar de kans grijpen om hun verborgen, weggestopte kanten te laten zien. De verschillen zijn alleen wel erg extreem. Dat maakt het geheel wat ongeloofwaardig.

De midlifeclub was best goed te lezen, het is wel goed geschreven. Het onderwerp is herkenbaar: ik heb zelf ook de leeftijd van de dames van De midlifeclub. En ook ik vraag me wel eens af of dit het nou is. Maar de vier vrouwen gaan er wel heel raar van doen. Het verhaal wist me dan ook niet erg mee te slepen.