Bloemen van de duisternis - Tatiana de Rosnay

Als schrijfster Clarissa bij haar man is weggegaan, heeft ze woonruimte nodig. Die vindt ze in de kunstenaarsflat van CASA. Dit is een organisatie die kunstenaars wil helpen. Al snel krijgt Clarissa echter haar twijfels over de ware bedoelingen van deze organisatie. Haar kleindochter moedigt haar aan op onderzoek uit te gaan. Haar dochter is echter sceptisch. Zijn Clarissa’s ervaringen niet gewoon het resultaat van een overactieve fantasie? Bloemen van de duisternis van Tatiana de Rosnay speelt in het Parijs van de toekomst waarin veel in de wereld is veranderd.

Bloemen van de duisternis in het kort

Als Clarissa ontdekt wat haar man achter haar rug om heeft gedaan, gaat ze meteen bij hem weg. Ze komt terecht in een appartement voor kunstenaars van de organisatie CASA. De flat is voorzien van de nieuwste snufjes, zoals een persoonlijke digitale assistent en andere technische hoogstandjes.

Aanvankelijk is Clarissa blij met haar nieuwe woonruimte. Ze hoopt er weer goed te kunnen schrijven, want dat is haar werk. Het loopt echter anders. Clarissa slaapt slecht en verliest haar inspiratie. Af en toe merkt ze vreemde dingen op. Ook kleindochter Andy ervaart dat als ze op bezoek is.

Clarissa bespreekt het met een van haar buren, Jim. Niet lang daarna is Jim echter spoorloos verdwenen. Verhuisd, zo is het verhaal. Aangespoord en geholpen door haar kleindochter probeert Clarissa uit te zoeken wat er met Jim is gebeurd. Ze komt echter niet ver. Haar eigen stille protest tegen de controlemaatregelen in de flat komen haar op een waarschuwing te staan. Clarissa begint zich steeds ongemakkelijker te voelen.

Dochter Jordan denkt dat het allemaal wel meevalt. Clarissa is tenslotte schrijfster, dus een levendige fantasie is normaal voor haar moeder. Maar dan komt er een hittegolf die desastreuze gevolgen heeft voor Parijs en ook voor het computersysteem van de flat. Clarissa is overtuigd, ze moet weg. Maar wie gelooft haar en waar zal CASA haar niet vinden?

Mijn mening

Dit verhaal speelt in de nabije toekomst in Parijs. Er zijn allerlei dingen veranderd. De natuur heeft het zwaar en er is een gruwelijke aanslag gepleegd op de stad. Ook de techniek is verder gevorderd dan in 2021. Toch klinkt het allemaal heel logisch en aannemelijk. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken dat mijn huis zou zijn uitgerust met een persoonlijke assistent die zich bemoeit met alles wat ik doe.

Clarissa is de hoofdpersoon, maar ook haar dochter en kleindochter spelen een centrale rol. Deze drie generaties hebben elk een eigen kijk op de gebeurtenissen. Clarissa heeft een fantasierijke geest die langzaam ouder wordt, dochter Jordan is vooral bezorgd om de geestelijke gezondheid van haar moeder terwijl kleindochter Andy het als een groot avontuur ziet.

De spanning wordt mooi opgebouwd. Niet alleen van wat er aan de hand is in het woongebouw, maar ook de reden van de breuk tussen Clarissa en haar man wordt stukje bij beetje uit de doeken gedaan. En dat laatste vond ik minstens zo interessant als het eerste. Uit beide onderdelen blijkt duidelijk dat de schrijfster een rijke fantasie heeft, waarmee ze gebeurtenissen kan verzinnen die in de huidige tijd nog niet of nauwelijks mogelijk zijn. Erg leuk om te lezen.

Ik heb erover na zitten denken, maar ik kan maar niet bedenken waarom dit boek Bloemen van de duisternis heet. Heb jij een idee? Laat dan een reactie achter! Ik vond het in ieder geval een mooi boek om te lezen, dus ik geef het vier sterren.