Een huis in Frankrijk - Eva de Wit

Melanie leidt een luxe leventje in Een huis in Frankrijk. Helaas zal er snel een einde aan komen, want haar vriend Jean heeft de relatie verbroken en zet haar zijn huis uit. Ze mag er nog drie maanden op zijn kosten genieten, daarna moet ze weg zijn. Melanie besluit haar studievriendinnen van vroeger uit te nodigen om samen herinneringen op te halen en op Jeans kosten vakantie te vieren. Het blijkt echter niet meer te zijn zoals vroeger. Allemaal hebben ze hun eigen problemen die ze voor elkaar proberen te verbergen. Huishoudster Marie heeft ze echter allemaal door.

Een huis in Frankrijk in het kort

Melanie heeft pas geleden gehoord dat haar vriend Jean haar verlaat. Ze mag nog drie maanden in het grote huis blijven wonen, daarna moet ze iets anders gevonden hebben. Toen Melanie Jean leerde kennen, heeft ze haar studie afgebroken en is bij hem in Zuid-Frankrijk gaan wonen. Daar leidt ze een luxe leven aan het zwembad. Ze heeft nooit gewerkt. Nu zal ze op zoek moeten naar woonruimte en een baan. Ze heeft geen idee hoe ze dat moet aanpakken.

Dan besluit ze er die laatste drie maanden het beste van te maken. Ze nodigt haar studievriendinnen Suus, Nina en Jessica uit om een week vakantie te komen vieren. Als ze allemaal weer bij elkaar zijn, verloopt het contact stroef. Zonder het van elkaar te weten, verbergen ze allemaal hoe het werkelijk met ze gaat. Suus heeft geldzorgen en is ongepland zwanger van haar derde kind, Nina wordt door haar vriend geslagen en Jessica is aan de drank. Melanie verzwijgt dat ze uit het huis moet vertrekken. Geen wonder dat de sfeer gespannen is.

De huishoudster Marie is heel wat scherper dan de vier jongedames. Zij heeft snel door wat er allemaal speelt. Ze moedigt de vrouwen aan over hun problemen te praten. Als ze eindelijk een goed gesprek gevoerd hebben, vinden ze hun oude vriendschap weer terug en is de weg vrij om samen aan een oplossing te gaan werken. En zoals een goede chicklit betaamt, zullen ze die oplossing op een onverwachte manier vinden.

Mijn mening over Een huis in Frankrijk

Mijn enige ervaring met chicklits is met twee boeken van Chantal van Gastel. Toen ik die las, was ik aangenaam verrast. Het niveau was hoger dan ik verwachtte. Nu ik Een huis in Frankrijk heb gelezen, denk ik dat dat meer aan Van Gastel ligt dan aan het genre. Nog steeds heb ik maar twee auteurs om te vergelijken, maar ik ben er niet helemaal meer van overtuigd dat chicklits gewoon goede boeken zijn.

Om te beginnen vind ik Een huis in Frankrijk vrij kinderlijk geschreven. Neem bijvoorbeeld deze zin:
‘Au, dat doet pijn, al haar spieren doen zeer en haar hoofd doet ook pijn.’
Zonder de context zou ik denken dat deze zin door een kind wordt gedacht, maar het is een volwassen vrouw.

Dan mijn tweede punt: alles gaat wel heel gemakkelijk. Eerst heeft ieder haar problemen en houden de dames de schijn van een gelukkig leven op. Dan gooien ze het er van het ene op het andere moment uit en is alles weer koek en ei. De oplossing voor de problemen komt ook kant-en-klaar aanwaaien en bij de uitvoering gaat er ook nauwelijks iets mis. Pas helemaal aan het einde lijkt er even kink in de kabel te komen, maar dat waait ook snel over. Er is dus eigenlijk niet veel te beleven.

Een laatste puntje van kritiek is de opmaak van het boek. Elk hoofdstuk wordt vanuit verschillende personen verteld. De overgang daartussen is echter soms zo onduidelijk dat het lijkt of het perspectief plotseling van de ene naar de andere persoon verschuift. Ik heb dit boek als ebook gelezen, misschien is het in het papieren boek beter.

Genoeg kritiek nu. Los van deze punten is Een huis in Frankrijk een heerlijk zomers boek om bij weg te dromen in het zonnetje. Wie wil er nu niet in een huis met zwembad wonen zonder iets te hoeven doen? Een lekker boek om vakantie mee te vieren dus. Ik zou de volgende keer toch voor iets met wat meer spanning kiezen, maar ik kan me voorstellen dat veel mensen dit een fijn zomerboek vinden.