Twee weken weg - R.C. Sherriff

Het gezin Stevens maakt zich klaar voor hun jaarlijkse vakantie naar Bognor, aan de Engelse kust. Vader kijkt er al het hele jaar naar uit om even weg te zijn uit de sleur. Moeder daarentegen maakt zich vooral zorgen. En de kinderen gaan volop genieten. De vakantie begint al met de jaarlijkse rituelen voor vertrek en verloopt eigenlijk ieder jaar hetzelfde. Twee weken weg van R.C. Sherriff verscheen oorspronkelijk in 1931 maar is nog steeds een heerlijk vakantieboek.

Twee weken weg in het kort

Vrijdagavond. Meneer Stevens komt thuis van zijn werk. Mevrouw Stevens heeft het eten klaarstaan. Ook dochter Mary en zoon Dick komen thuis van hun werk. Jongste zoon Ernie is er natuurlijk al. Na het eten begint het jaarlijkse ritueel: het voorbereiden van de vakantie. Alles moet ingepakt worden, het huis moet netjes achtergelaten worden en er moet iemand voor de poes zorgen.

De volgende morgen vertrekt het gezin in alle rust naar het station. Alles is geregeld, ze hoeven zich geen zorgen te maken. Nu het gezin deze reis al voor de twintigste keer maakt, weten ze precies wat ze onderweg kunnen verwachten. Gelukkig verloopt de reis zonder problemen en arriveren ze mooi op tijd in Bognor. Ze gaan naar het oude vertrouwde pension van mevrouw Huggett.

Twee weken tijd heeft het gezin om volledig tot rust te komen. Ze beleven deze periode elk op hun eigen manier, ondanks dat ze veel samen doen. Zo spelen ze graag een potje cricket en brengen ze veel tijd aan zee door. Dankzij het feit dat Mary en Dick nu ook werken en daardoor mee kunnen betalen, kunnen ze zich een extra luxe strandhuisje veroorloven. Dat maakt de vakantie extra mooi!

Meneer Stevens wil even helemaal loskomen van zijn dagelijks werk. Eigenlijk geeft hem dat weinig voldoening dus hij heeft de twee weken echt nodig om op te laden. Zoon Dick zou dankbaar moeten zijn dat zijn vader hem aan een baantje heeft geholpen, maar het werk kan hem niet bekoren. Wat hij wel wil, dat weet hij niet. Hij gebruikt de vrije tijd om daar zijn gedachten over te laten gaan. Mary beleeft haar eigen avontuur als ze een leuke jongeman ontmoet. Ernie is als enige zo jong dat hij de vakantie vooral spelend doorbrengt. Moeder Stevens is wat minder op haar gemak. Ze doet haar best om uit te stralen dat ze plezier heeft, zodat de anderen dat niet merken.

Na twee weken zon, zee en strand keert het gezin huiswaarts. Ze zijn zongebruind en allemaal ook weer iets wijzer geworden.

Mijn mening

Eigenlijk is dit een heel eenvoudig verhaal. Een gezin gaat twee weken weg. Toch is het heel mooi om te lezen. Iedereen ervaart de korte periode anders. Allemaal worden ze er op een of andere manier beter van. Het laat je wel heel erg verlangen naar een periode van rust voor jezelf. Heb ik even mazzel dat ik binnenkort vakantie heb!

Het verhaal bevat voor ieder gezinslid een extra verhaallijn. Ze hebben allemaal hun eigen zorgen en beleven dingen verschillend. Die dingen delen ze allemaal niet met elkaar. Toch mooi om te zien dat ze wel een gezellige tijd hebben samen. Het boek is fijn geschreven. Het woordgebruik is misschien hier en daar iets anders dan nu, maar het voelt niet echt alsof het al bijna een eeuw oud is. Maar misschien heeft dat ook met de vertaling te maken.

Het boek geeft een mooi beeld van hoe een vakantie er bijna honderd jaar geleden uitzag. Het lijkt op veel punten best veel op hoe we het nu doen. Een beetje extra luxe mag wel, ook al kost het dan een keer wat meer. Alleen was in die tijd een treinreis van een paar uur net zo opwindend als nu een vliegreis. Uiteindelijk komt het er toch op neer dat je de tijd gebruikt om op te laden en stil te staan bij wat je wilt in het leven. Nu alleen die goede voornemens nog uitvoeren…