Zonnestorm - Åsa Larsson

“Als Viktor Strandgård sterft, is dat in feite niet de eerste keer.” Deze openingszin maakt je meteen nieuwsgierig naar de geschiedenis van deze Viktor Strandgård. Het is de eerste zin van het eerste boek van Åsa Larsson. Met Zonnestorm schreef ze een debuut dat smaakt naar meer.

Waar gaat Zonnestorm over

In Zonnestorm maken we kennis met Rebecka Martinsson. Rebecka werkt in Stockholm als advocaat met als specialisatie belastingrecht. Op een dag hoort ze op de radio het nieuws dat Viktor Strandgård vermoord gevonden is in de Kristalkerk in Kiruna. Meteen komen gebeurtenissen uit het verleden weer terug. Niet veel later gaat de telefoon. Het is Sanna, de zus van Viktor en een oude vriendin van Rebecka.

Viktor was een lokale bekendheid. Na een ongeluk was hij zo goed als dood, maar hij kon gereanimeerd worden. Achteraf wist hij zich alles te herinneren wat er in het ziekenhuis was gebeurd. Daarom werd hij de paradijsjongen genoemd. Na deze ervaring stort hij zich op het geloof en maakt hij de kerk groot.

Rebecka reist af naar Kiruna om Sanna bij te staan. Sanna is degene die Viktor vond, midden in de nacht. Rebecka is niet van plan lang te blijven, maar als Sanna gearresteerd wordt op verdenking van de moord op Viktor, besluit ze te blijven. Enerzijds om voor de twee jonge kinderen van Sanna te zorgen, anderzijds om uit te zoeken wat er werkelijk gebeurd is. Dat Sanna het gedaan heeft, gelooft ze niet.

Rebecka ontdekt dat de drie pastores van de Kristalkerk op zakelijk gebied het een en ander te verbergen hebben. Daarnaast wordt Rebecka ook weer geconfronteerd met gebeurtenissen uit het verleden, die voor haar aanleiding waren Kiruna te verlaten en er lange tijd niet terug te keren.

Mijn mening over Zonnestorm

In Zonnestorm nemen het geloof en de bijbel een belangrijke plaats in. Voor mij persoonlijk maakt dat het boek net wat minder interessant. Daarom krijgt het boek drie in plaats van vier sterren, want het is zeker wel de moeite waard. Het is goed geschreven en leest lekker weg.

Wat ik mooi vind, is dat het weer zo goed in overeenstemming is met de gebeurtenissen. Een aantal mensen probeert zaken die het daglicht niet kunnen verdragen, te bedekken. Ondertussen sneeuwt het bijna onophoudelijk, waardoor ook letterlijk de wereld bedekt wordt.

Het verleden van Åsa Larsson is goed terug te zien in het boek: Rebecka werkt in hetzelfde vakgebied als Åsa en is ook opgegroeid in dezelfde omgeving. Hoewel ik zelf natuurlijk geen verstand heb van belastingrecht, krijg ik zo wel het idee dat de schrijfster weet waar ze over schrijft.

Ik had het tweede boek van Larsson (Midzomernacht) eerder al gelezen en daardoor wist ik iets over hoe het af zou lopen. Dat maakt het einde net iets minder spannend. Daarom raad ik aan bij dit boek te beginnen en niet later werk eerst te lezen.

Dan nog de vraag of ik dit boek zou aanraden: het antwoord daarop is ja. Het blijft lang onduidelijk wat er precies gebeurd is en dat maakt het spannend.