Verknocht - Lisette Jonkman

Lucy studeert, blogt en werkt af en toe als visagiste. Tijdens een klus in Toscane ontmoet ze de beroemde acteur Aris Brandt. Ze raken bevriend. Hij wil meer maar zij wil niets liever dan samen blijven met haar vriend Olivier. Olivier heeft echter last van depressies en denkt dat Lucy beter af is zonder hem. Valt Lucy voor de charmes van Aris of vecht ze voor haar relatie met Olivier? Verknocht van Lisette Jonkman vertelt het je.

Verknocht in het kort

Lucy heeft net haar cursus Visagie afgerond als ze haar vaardigheden mag oefenen op Aris Brandt, een beroemde acteur. Ze zijn in Toscane voor de opnames van een film waar hij in speelt. Lucy en Aris kunnen het goed met elkaar vinden. Zo goed dat Olivier, de vriend van Lucy, er vanuit Nederland jaloers van wordt.

Lucy en Olivier wonen samen met vier anderen in een studentenflat. Daar hebben ze elkaar leren kennen en daar is ook hun relatie ontstaan. Olivier heeft wat problemen uit het verleden waar hij met Lucy niet over wil praten. Hoewel zij dat wel probeert, leidt het toch tot een breuk. Natuurlijk is Aris er dan net om haar op te vangen.

Aris vindt Lucy erg leuk en ze laat zich graag door hem verwennen. Maar is hij de man voor haar? Eigenlijk wil ze gewoon Olivier maar die moet haar niet meer. Omdat ze vindt dat Olivier geen goede reden had om haar te dumpen, besluit Lucy te vechten voor het herstel van hun relatie. De vraag is alleen of die nog te redden is.

Mijn mening

Als je dit boek gaat lezen, moet je wel heel erg van studenten en hun taal houden. Ik hou daar niet van dus ik was me voornamelijk aan het ergeren aan hun gedrag. Hoewel het verhaal op zich best aardig is en er zelfs nog wel een serieuze ondertoon in te bespeuren is, verpestte die achtergrond het voor mij. Jammer.

Het verhaal begint als een standaard chicklit. Zelfstandig meisje ontmoet knappe man maar ze heeft al een vriend dus ze moet een keuze maken. Als het verhaal vordert blijkt er toch meer achter te zitten. Vooral Olivier blijkt niet zo oppervlakkig te zijn als alle andere personages. Dat maakt het toch een beetje interessant. Alleen jammer dat er zo weinig van zijn belevingswereld naar buiten komt.

Wat me opviel, was dat er hier en daar in de tekst wat typefoutjes stonden, zoals vergeten woorden. Nee, ik heb ze niet opgeschreven, als je het boek leest mag je het zelf zien. Verder was het wel prettig genoeg geschreven om er lekker vlot doorheen te lezen. Op het studentikoze taalgebruik na, dan. En er was nog iets anders wat het lezen af en toe bemoeilijkte. De studenten hebben bijnamen voor elkaar verzonnen en ze worden dan weer met hun bijnaam en dan weer met hun echte naam aangesproken. Dat maakt het wat lastig om in het verhaal te komen. Iedere keer moest ik me weer afvragen over wie het nu eigenlijk ging.

Verknocht bevat zowel humor als een serieuze ondertoon. Dit in combinatie met de voor mij onaangename setting van het verhaal, is voor mij reden om het drie sterren te geven.