Het eeuwige leven - Matt Haig

Tom Hazard is geschiedenisleraar. Hij kan over gebeurtenissen uit het verleden vertellen alsof hij er zelf bij was. Wat zijn leerlingen echter niet weten, is dat hij die dingen ook daadwerkelijk heeft meegemaakt. Hij is namelijk meer dan vierhonderd jaar oud. Een zeldzame aandoening zorgt dat hij maar heel langzaam ouder wordt. Dit brengt hem in gevaar en daarom moet hij regelmatig van identiteit wisselen. En ondertussen leert hij steeds meer bij over het leven. In Het eeuwige leven van Matt Haig speelt de tijd de hoofdrol en zien we dat een lang leven niet altijd even prettig is.

Het eeuwige leven in het kort

Tom Hazard ziet eruit als een man van rond de veertig. In werkelijkheid is hij echter meer dan vierhonderd jaar oud. De afgelopen jaren is hij zo ongeveer elke acht jaar van identiteit veranderd, om te voorkomen dat het mensen gaat opvallen dat hij er niet ouder uit gaat zien. Hij heeft namelijk een aandoening waardoor hij maar heel langzaam veroudert. In het verleden is dat zeer gevaarlijk gebleken en ook in de huidige tijd is hij zijn leven niet zeker.

Een belangrijk punt om zijn leven goed te laten verlopen, is niet verliefd te worden. Hij zal zijn geliefde immers ruim overleven en bovendien kan het gevaar opleveren te lang met dezelfde persoon te zijn. Toch is Tom vroeger getrouwd geweest. Bij de laatste keer dat hij een nieuwe plek moest vinden, heeft Tom besloten terug te gaan naar Londen. Daar woonde hij met zijn gezin tot hij moest vluchten. Herinneringen zijn overal in de stad, maar datgene waar hij naar op zoek is, vindt hij er niet.

Als Tom op zoek gaat naar een oude vriend met dezelfde aandoening, zet dat een reeks gebeurtenissen in gang die hij niet had kunnen voorzien.

Mijn mening

Het onderwerp van dit boek is bijzonder. Het klopt niet helemaal met de titel, de hoofdpersoon heeft niet het eeuwige leven maar leeft alleen heel erg lang, maar toch ben ik dit niet eerder tegengekomen in een boek.

Maar het gaat natuurlijk niet alleen om het thema, maar ook om het verhaal dat eromheen gemaakt wordt. En dat vind ik in dit boek ook goed, tot het einde nadert. Tom is op zoek naar iemand, maar het blijft lang onduidelijk of hij haar wel of niet gaat vinden. De ontknoping komt wat mij betreft een beetje uit de lucht vallen, dat is jammer want verder vind ik het een mooi verhaal.

De laatste tijd heb ik veel chicklits gelezen. Daarbij vergeleken is dit een heel ander boek. Er zit duidelijk meer diepgang in. Niet alleen in de personages, maar ook in de schrijfstijl. Desondanks is het een zeer prettig leesbaar boek.

Tom vertelt het hele verhaal. Daarbij wordt er steeds heen en weer gesprongen door de tijd. Zo kom je beetje bij beetje steeds meer te weten over wat Tom drijft. Een groot deel speelt in het nu, maar ook het jaar 1599 speelt een belangrijke rol. In dat jaar werd Toms leven voor het eerst op zijn kop gezet. Daarnaast is er nog een aantal andere terugkerende jaren, maar het hele leven van Tom krijg je niet te zien. Dat zou ook wat veel van het goeie zijn, denk ik.

Ik heb Het eeuwige leven met plezier gelezen. Daarom geef ik het vier sterren.