De vrouw in het medaillon - Jan Herman Brinks

Journalist Steijn Verkerke zoekt regelmatig rust op het kerkhof. Op een dag ziet hij op een graf een medaillon met een afbeelding van een vrouw. Het fascineert hem maar hij vergeet het ook weer als hij naar Rusland wordt gestuurd voor een artikel. Daar maakt hij kennis met een oude vrouw die hem over haar dochter vertelt. Als hij een foto te zien krijgt, moet hij meteen weer aan de vrouw in het medaillon denken: het is dezelfde vrouw.

De vrouw in het medaillon in het kort

Als journalist Steijn Verkerke een wandeling over het kerkhof maakt, wordt zijn aandacht getrokken door een medaillon op een oud graf. Van de inscriptie op de steen kan hij niet meer ontcijferen dan het jaartal 1943. De foto op het medaillon is echter duidelijk. De vrouw fascineert hem en ze roept allerlei beelden bij hem op. Dan moet Steijn voor zijn werk naar Rusland en vergeet hij het voorval.

In Rusland ontmoet hij een oude vrouw die hij wil interviewen over de leefomstandigheden van ouderen. Ze vertelt hem haar levensverhaal, over de dochter die ze had maar die ze in de Tweede Wereldoorlog kwijt is geraakt. Als ze Steijn een foto laat zien van deze Oksana, schrikt hij even. Het is dezelfde vrouw als in het medaillon. Hij besluit op zoek te gaan naar de waarheid achter haar verdwijnen.

Als Steijn terugkeert naar het kerkhof, vindt hij het medaillon niet meer. Hij begrijpt er niets van. Dan gaat hij thuis de dagboeken van zijn grootvader lezen. Het blijkt dat deze fout was in de oorlog. En dat er misschien een verband was tussen hem en Oksana.

Mijn mening over De vrouw in het medaillon

Toen ik begon te lezen moest ik heel erg aan de schrijfstijl wennen. Die is heel wat minder recht-toe-recht-aan dan ik gewend ben. Persoonlijk vond ik het wat te veel van het goede maar dat is een kwestie van smaak.

Steijn vindt het medaillon al op pagina 2. Mijn eerste gedachte was dan ook: dit gaat wel heel erg snel. Maar niet lang daarna begon ik me af te vragen wanneer het verhaal nu echt op gang zou komen. Dat gebeurt ergens halverwege. Het verhaal op zich is wel bijzonder. Een man ziet iets en komt op een heel andere plek het volgende stukje in de puzzel tegen om vervolgens thuis het verband te vinden.

Ik had verwacht dat Steijn een uitgebreide zoektocht zou beginnen naar de vrouw. Dat deed hij echter niet. Hij kreeg de oplossing gewoon in de schoot geworpen. Daardoor miste ik wat actie. En dan nog het einde. Op het moment dat het verhaal klaar lijkt, volgt er nog een kleine uitsmijter. En die begreep ik niet. Maar misschien moet je het zelf maar lezen.

Zou ik je aanraden om dit boek te lezen? Dat hangt heel erg van je smaak af. Hou je van niet te makkelijk en van onverklaarbare gebeurtenissen? Dan moet je het vooral lezen.