Muren van glas 3: De bestemming - Marique Maas

Het derde en laatste deel in de reeks Muren van glas van Marique Maas is De bestemming. In dit boek bereikt de relatie tussen de rijke, enigszins excentrieke Daniel en de gewone Nadine een hoogtepunt. De grote vraag is of ze voldoende van elkaars wereld begrijpen om samen nog lang en gelukkig te leven. Natuurlijk vinden ze het antwoord niet zonder de nodige tegenslagen te moeten verwerken.

Muren van glas – De bestemming in het kort

Nadine is nog helemaal vol van de ervaring met Noa als er in haar huis ingebroken wordt. Bijna al haar dure kleding is verdwenen. Daniel moet kort daarop voor een grote beurs naar Milaan. Nadine zal hem daar gaan vergezellen maar vlak voor vertrek brandt haar bedrijf af. Noodgedwongen blijft Nadine thuis en probeert ze samen met haar collega’s het bedrijf opnieuw op te bouwen. Daniel komt direct na de brand vanuit Milaan op en neer vliegen. Verder is hij druk met de beurs en laat hij weinig van zich horen.

Als Daniels vader gaat trouwen, kunnen de twee weer een paar dagen samen doorbrengen. Eerder dan gepland moeten ze echter weer naar huis. De brand in Nadines bedrijf is waarschijnlijk aangestoken en er is een dader opgepakt. Later gaan ze alsnog een paar dagen vakantie vieren in Spanje. Daar heeft Daniel een verrassing voor Nadine waardoor ze dichter naar elkaar toe groeien.

Eenmaal thuis blijkt Daniel toch niet stil gezeten te hebben. Achter Nadines rug om heeft hij een grote verrassing voor haar voorbereid.

Mijn mening over Muren van glas – De bestemming

Harde grenzen loopt naadloos over in De bestemming. Eigenlijk had de hele trilogie ook best één boek kunnen zijn. Vooral tussen het tweede en het derde deel komt de scheiding wat geforceerd over. Maar goed, als het op Vijftig tinten moet lijken, dan moet het een trilogie zijn.

Het verhaal in dit boek eindigde in grote lijnen zoals ik had verwacht. De precieze manier waarop en het stuk ertussen heeft me wel verrast. Een groot deel van het boek zat ik me af te vragen waar het eigenlijk naartoe ging. Het kabbelde allemaal een beetje voort. Toen het einde dan eenmaal kwam, was het ook weer snel voorbij.

De bestemming geeft me een beetje een dubbel gevoel: aan de ene kant is het een prettig leesbaar boek om even lekker mee te ontsnappen aan de echte wereld. Aan de andere kant is het boek zo weinig op zichzelf staand dat ik het nauwelijks als een afgerond geheel zie. Maar dat laatste is eenvoudig op te lossen door de hele serie direct achter elkaar te lezen.

Als ik nog een keer een vergelijking mag maken tussen Muren van glas en Vijftig tinten, dan vind ik Muren van glas een aangenamer boek. De personages in Muren van glas zijn dan wel geen doorsnee mensen, ze houden wel net iets vaker hun kleren aan dan de Vijftig-tinten-personages. Nu snap ik ook wel dat het in dit type boeken om de erotiek draait, maar als ze constant in bed bezig zijn, is het toch niet meer geloofwaardig, vind ik.

Dan nog even mijn mening over de hele serie: een lekker verhaal om mee te ontsnappen uit het leven van alledag, maar lees de drie boeken wel meteen achter elkaar door. Nu ze alledrie zijn verschenen kan dat en dat maakt vooral deel drie veel leuker, omdat je anders midden in een lopend verhaal valt. Mijn oordeel is dan ook gebaseerd op de totale serie, en die vind ik vier sterren waard!